Το Μεγγάλο Ευαγγέλιο του Ιωάννη

ν/108 Η εποχή της τεχνολογίας.

(Ο Κύριος) [1] «Στο τέλος όμως θα έρθει μία εποχή όπου οι άνθρωποι Θα επιδείξουν μεγάλη εξυπνάδα και επιτηδειότητα σε όλους του τομείς. Θα κατασκευάσουν διαφόρων ειδών μηχανές που θα εκτελούν όλες τις ανθρώπινες εργασίες όπως οι νοήμονες άνθρωποι ή τα ζώα. Ως επακόλουθο όμως Θα μείνουν πολλοί άνθρωποι άνεργοι και Θα τους βασανίζει η πείνα. Η ανθρώπινη δυστυχία θα φτάσει τότε σε απίθανα ύψη. Τότε Θα αφυπνίσω πάλι ανθρώπούς για να διδάξούν την αλήθεια του ονόματός Μου για περισσότερο από 200 χρόνια. Μακάριοι εκείνοι που Θα βάλουν στην καρδιά τους τη διδασκαλία αυτή, αν και ο αριθμός τους Θα είναι περιορισμένος.

[2] Όταν όμως ο αριθμός των αγνών και καλών ανθρώπων Θα μικρύνει υπερβολικά, όπως τον καιρό του Νώε, τότε η Γη Θα περάσει πάλι από μία μεγάλη γενική κρίση, από την οποία δεν Θα γλυτώσούν ούτε άνθρωποι ούτε ζώα ούτε φυτά. Ούτε τα όπλα που Θα σκορπίζουν φωτιά και θάνατο, ούτε τα οχυρά, ούτε οι σιδηροί δρόμοι όπου θα κινούνται με την ταχύτητα του βέλους Θα ωφελήσουν πια σε τίποτα τούς αλαζόνες ανθρώπους. Διότι Θα έρθει με φοβερή ταχύτητα ένας εχθρός από τον ουρανό και Θα εξολοθρεύσει όλους εκείνους πού κάνουν συστηματικά το κακό. Θα είναι πραγματικά μία εποχή σπεκονλαδόρων, κεφαλαιοκρατών και χρηματιστών.

[3] Αυτό που έκανα πρόσφατα όμως με τους εμπόρους και τους σαράφηδες του Ναού στην Ιερουσαλήμ, Θα το κάνω τότε σε μεγάλη κλίμακα σε όλη τη Γη. Θα καταστρέψω τα μαγαζιά των εμπόρων και τα γραφεία των αργυραμοιβών με τον εχθρό που Θα εξαπολύσω από την άλλη άκρη του διαστήματος για να έρθει να βρει τη Γη σαν ένας τρομερός κεραυνός με βρόντο, κρότο και ορυμαγδό. Μάταια θα προσπαθήσουν να τον πολεμήσουν όλοι οι στρατοί του κόσμου. Ωστόσο αυτός ο μεγάλος ανίκητος εχθρός τους λιγοστούς Μου φίλούς δεν θα τους πειράξει, αλλά θα τους φεισθεί ώστε να αποτελέσούν ένα νέο φυτώριο από το οποίο Θα εκπορευτεί μία νέα, καλύτερη ανθρωπότητα.

[4] Μην νομίζετε όμως ότι Εγώ το Θέλω αυτό ή ότι είναι ήδη προκαθορισμένο το πώς θα γίνουν τα πράγματα. Αλλά Θα είναι όπως τον καιρό τον Νώε: Οι άνθρωποι Θα κάνουν όλο και πιο κακή χρήση των κοσμικών τούς γνώσεων και των ικανοτήτων που Θα έχουν αποκτήσει. ‘Ετσι Θα προκαλέσουν εκούσια διαφόρων ειδών ολοκληρωτικές καταστροφές από τα βάθη της δημιουργίας καταρχάς σε βάρος τους και στο τέλος σε βάρος ολόκληρης της Γης

[5] Σίγουρα οι άνθρωποι πρέπει να έχουν από όλα με μέτρο και με στόχο, να αποκτήσουν διάφορες ανέσεις για τη γήινη ζωή και να απαλλαγούν από τις πολύ βαριές δουλειές, ώστε να έχουν περισσότερο χρόνο στη διάθεσή τους για να καλλιεργήσουν και να εξευγενίσούν τις ψυχές τους. Επίσης πρέπει να νιώθουν όλοι εξίσου χαρά στο όνομά Μου σε όλη τους τη ζωή και να μην υπάρχουν άνθρωποι που υποφέρούν ή είναι δυστυχισμένοι, εκτός από κάποιον που αμαρτάνει συνειδητά κατά κάθε σωστής τάξης.

[6] Μα παράλληλα με τη φυσιολογική πρόοδο της επιτηδειότητας των ανθρώπων Θα αυξάνεται επίσης ο εγωισμός, η απληστία και η αρχομανία τους, με αποτέλεσμα να σκοτιστούν και οι ψυχές τους και τότε ασφαλώς δεν μπορούν να αποφευχθούν οι ολέθριες συνέπειες.

[7] Μία τέτοια στάση είναι τυφλότητα και ύβρις, οι δε ολέθριες συνέπειές της δεν αποτελούν δική Μου Θέληση, παρά προέρχονται από τον αμετάβλητο νόμο της αιώνιας τάξης Μου που δεν μπορεί να καταργηθεί πουθενά, ούτε ειδικά σε ένα μέρος ούτε ακόμη λιγότερο σε γενική κλίμακα».

V/109 Η αυτοκαταδίκη και αυτοτιμωρία των ανθρώπων.

[1] (Ο Κύριος:) «Πάρτε για παράδειγμα τα βουνά που είναι σκεπασμένα από δάση. Τα δάση απορροφούν τα φυσικά πνεύματα που τούς είναι χρήσιμα για την ανάπτυξή τους (τον ηλεκτρισμό ή το μαγνητικό ρευστό) στον εκάστοτε σωστό βαθμό. Εάν τώρα αποψιλώσετε όλα τα βουνά Θα εισπράξετε πολύ γρήγορα τις οδυνηρές συνέπειες. Τεράστια πλήθη από πολύ πρωτόγονα, ατιθάσευτα φυσικά πνεύματα Θα ελευθερωθούν και Θα αρχίσουν να γεμίζουν την ατμόσφαιρα που περιβάλλει τη Γη. Επειδή δεν Θα βρίσκουν πια κατάλληλη διαμονή και ασχολία θα αρχίσούν να σχηματίζουν μεγάλες συσπειρώσεις. Με την ταραχή τους, με την πείνα και τη δίψα τους Θα προξενήσουν καταστροφικές κακοκαιρίες και Θύελλες και Θα ερημώσουν ολόκληρες εκτάσεις σε τέτοιο βαθμό που για εκατό, καμιά φορά δε για χίλια χρόνια δεν Θα φυτρώνει άλλο από κανένα βρύο που και που.

[2] Μήπως το θέλω Εγώ αύτό; Ασφαλώς όχι! Μολονότι ξέρω τι θα επακολουθήσει, δεν Μου επιτρέπεται να επέμβω παρά την παντοδυναμία Μου. Γιατί εάν το κάνω, ο άνθρωπος Θα πάψει να είναι άνθρωπος, Θα είναι απλώς μία ζωντανή μηχανή και τίποτα παραπάνω, οπότε δεν έχει πια καμία αξία ούτε για τον εαυτό του ούτε για Μένα.

[3] Εξυπακούεται ότι η βούληση μπορεί να καθοδηγηθεί με διάφορους νόμους και διδασκαλίες. Αλλά καμία διδασκαλία και κανένας νόμος δεν αποτελεί εμπόδιο στο να κάνει κανείς αυτό που Θέλει. Εάν ο άνθρωπος θέλει να δεχτεί μία διδασκαλία ή ένα νόμο ως γνώμονα των πράξεών του, τότε Θα το εφαρμόσει από μόνος του, χωρίς οποιονδήποτε εσωτερικό καταναγκασμό. Εάν δεν το Θέλει ωστόσο, καμία δύναμη στον κόσμο και στον ουρανό δεν μπορεί ούτε επιτρέπεται να τον πιέσει σε αυτή την κατεύθυνση. Γιατί, όπως είπαμε, χωρίς ελεύθερη βούληση ο άνθρωπος δεν είναι πια άνθρωπος, παρά απλώς μία σκέτη μηχανή, σαν αυτές που Θα εφεύρουν με την πάροδο του χρόνου, οι οποίες Θα εκτελούν εξαιρετικά πολύπλοκες εργασίες που σχεδόν κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να κάνει.

[4] Οπωσδήποτε ο άνθρωπος μπορεί να κάνει ό,τι θέλει από δική του πρωτοβουλία και δεν τον εμποδίζει κανένας. Άρα μπορεί να κάνει ό,τι θέλει και με τη Γη που τρέφει το σώμα του και τις περισσότερες φορές Θα πρέπει να μάθει από την πείρα, από τις συνέπειες των πράξεών του, εάν ήταν καλή ή κακή η Θέλησή του.

[5] Εντούτοις ο καθένας διαθέτει λογική και νοημοσύνη. Ως εκ τούτου μπορεί να διδαχθεί με τη σωστή διδασκαλία, με εξωτερικούς νόμους και με κάθε είδους εμπειρίες ώστε να επιλέγει τότε μόνο το καλό, δίκαιο και αληθινό και να το υιοθετεί στην πράξη. Στην περίπτωση αυτή δεν υφίσταται κανένα καταναγκασμό, δεδομένου ότι επιλέγει ελεύθερα αυτά που αναγνωρίζει από μόνος του ως καλά, δίκαια και αληθινά.

[6] Κάθε μέρα έχουμε εκατοντάδες απτά παραδείγματα όμως ότι οι άνθρωποι, ως επί το πλείστον για λόγους προσωρινού συμφέροντος, ποδοπατούν το καλό, το δίκαιο και το αληθινό που πιστεύουν και στην πράξη κάνουν ακριβώς το αντίθετο. Και αυτό οφείλεται πάλι στην ελευθερία της βούλησης που δεν μπορεί να περιοριστεί από τίποτε. ‘Ετσι με τον καιρό οι άνθρωποι Θα μπορούν να εφεύρούν εκπληκτικά πράγματα και να βιάζουν σε τέτοιο βαθμό τη φύση που στο τέλος θα καταστραφεί. Φυσικά τα παρεπόμενα Θα είναι δυσάρεστα και είναι εμφανώς η τιμωρία για την κακή χρήση της βούλησης, όμως δεν θα τα έχω Θελήσει Εγώ, αλλά οι ίδιοι οι άνθρωποι Θα τα έχουν δημιουργήσει επειδή έτσι το Θέλησαν.

[7] Εάν θέλουν πάλι ένα κατακλυσμό, δεν έχουν παρά να σκάβουν τα βουνά και έτσι Θα κατακλυστούν από τα υπόγεια νερά. Εάν Θέλουν να δουν όλη τη Γη να φλέγεται, το μόνο που χρειάζεται είναι να καταστρέψουν όλα τα δάση και έτσι τα φυσικά πνεύματα (ο ηλεκτρισμός στην ατμόσφαιρα) Θα πολλαπλασιαστούν σε τέτοιο βαθμό που η Γη Θα τυλιχτεί σε μία πυρκαγιά από κεραυνούς. Μήπως και τότε Εγώ θα είμαι πάλι, που θα τους τιμωρώ με τη φωτιά; Γι’ αυτό να διδάξετε τους ανθρώπους να είναι συνετοί, διαφορετικά Θα επισύρουν μόνοι τούς την καταδίκη τους. Και ενώ το ξέρω ότι τελικά έτσι Θα γίνουν τα πράγματα, παρ’ όλα αυτά δεν Μου επιτρέπεται να επέμβω με την παντοδυναμία Μου, παρά μόνο με τη διδασκαλία».