Το Μαγνητικό Ρευστό

Το Μαγνητικό Ρευστό

(5 Ιουνίου 1841)

Παρατηρώντας τα πράγματα από το μικρότερο μέχρι το μεγαλύτερο και το πώς είναι φτιαγμένα, τότε το πρώτο που πέφτει στην αντίληψή σας σίγουρα Θα είναι η μορφή.

Στη συνέχεια, καθώς αγγίζετε το ένα ή το άλλο πράγμα, η αίσθηση της αφής Θα σας πληροφορήσει αν το αντικείμενο που αγγίζετε είναι περισσότερο ή λιγότερο στερεό. Αν πάλι πάρετε στο χέρι σας διάφορα αντικείμενα που παρουσιάζουν τον ίδιο εξωτερικό όγκο, Θα διαπιστώσετε μία τρίτη διαφορά, η οποία είναι το ειδικό βάρος τους (ε.β. = βάρος ανά 1 κ.κ. όγκου).

Και στη συνέχεια αν εξετάσετε ορισμένα σώματα με βάση τη στερεότητά τους, τότε σε πολλές περιπτώσεις Θα διαπιστώσετε ότι τα λιγότερο στερεά σώματα συνήθως έχουν ένα μεγαλύτερο ειδικό βάρος απ’ ό,τι τα εντελώς συμπαγή· έτσι π.χ. μια μάζα από λιωμένο ασήμι είναι κατά πολύ βαρύτερη από ό,τι η ίδια η ποσότητα του συμπαγέστατου ατσαλιού κ.λπ. Συνεχίζοντας αυτές τις παρατηρήσεις, μπορείτε να διαπιστώσετε ότι υπάρχουν διαφορές ακόμη και σε πράγματα του ίδιου είδους, τόσο αναμεταξύ τους, όσο και κάτω από διαφορετικές συνθήκες Θερμοκρασίας.

“Ετσι π.χ. μία σταγόνα βρόχινου νερού είναι ελαφρότερη από μια σταγόνα νερού από πηγάδι ή από μία άλλη πηγή. Επίσης μια ζεστή σταγόνα νερού είναι ελαφρότερη από μια κρύα και μια παγωμένη σταγόνα νερού είναι ελαφρότερη από οποιαδήποτε άλλη νεροσταγόνα. Αυτού του είδους τις διαφορές μπορείτε να τις συναντήσετε σε όλα τα πράγματα. Προκειμένου να εξακριβώσετε πόσο διαφέρουν μεταξύ τους σαν είδη, κατηγορίες, διάφορες διαβαθμίσεις —τόσο ως προς τη μορφή και την υφή, όσο και ως προς το βάρος και τη στερεότητα— δεν έχετε παρά να ρίξετε πάνω τους τα μάτια σας και καθένα από αυτά δηλώνει:

«Κοίταξέ μας ερευνητή, και Θα διαπιστώσεις πόσο διαφορετικά είμαστε το ένα από το άλλο! Και όμως παρ όλες μας τις διαφορές, ωστόσο η ύπαρξη όλων μας βασίζεται πάνω στον ίδιο Νόμο και είμαστε όλα φτιαγμένα από το ίδιο βασικό υλικό!

Παρ’ όλα αυτά όμως, ανάμεσά μας κανένα δεν μοιάζει απόλυτα με το άλλο, ούτε ως προς τη μορφή, ούτε ως προς την υφή, ούτε ως προς τη σκληρότητα και το βάρος!» “Ολα όσα ειπώθηκαν μέχρι εδώ ήταν μία απαραίτητη εισαγωγή χωρίς την οποία Θα ήταν εντελώς αδύνατον να κατανοήσετε τα επόμενα.

Γιατί ήδη σ’ αυτό το σημείο και προτού προχωρήσουμε στην εξήγηση του λεγόμενου «μαγνητισμού», πρέπει να δεχτείτε ορισμένα ψήγματα από τη σφαίρα της πραγματικής Σοφίας, χωρίς τα οποία η κατανόηση της όλης υπόθεσης δεν Θα σας είναι δυνατή στην αιωνιότητα. Προκειμένου λοιπόν εσείς από την πλευρά σας να εξιχνιάσετε την όλη υπόθεση και Εγώ από τη Δική Μου να σας οδηγήσω στην εξιχνίασή της, είναι προπάντων απαραίτητο να ρίξετε μια ματιά στο ατελείωτο παρελθόν.

Σκεφτείτε λοιπόν εκείνη την περίοδο κατά την οποία μέσα στον άπειρο χώρο εκτός από Εμένα δεν υπήρχε κανένα άλλο ον, ούτε σε πνευματική και φυσικά ούτε σε υλική μορφή! Από τι απετελείτο ο άπειρος χώρος και προς τα πού εκινείτο ο χρόνος μέσα στα πλαίσια του οποίου υφίστατο αέναα ο άπειρος χώρος;

Τι ήταν η Δική Μου “Υπαρξη πριν από κάθε άλλη ύπαρξη και με ποιο τρόπο προήλθαν όλα όσα υπάρχουν, μέσα από τη μοναδική “Υπαρξη; Τι είναι άραγε ο χώρος; Τι είναι μέσα σ’ αυτόν η Δική Μου προαιώνια “Υπαρξη; Και τι είναι η ύπαρξη στα πλαίσια του χρόνου, μέσα στον άπειρο χώρο, μέσα σ’ Εμένα, από Εμένα και δίπλα σ’ Εμένα; Βλέπετε, όσο δύσκολο και αν φαίνεται να δοθεί μία ικανοποιητική απάντηση σ’ αυτές τις ερωτήσεις, τόσο πιο απλή γίνεται η απάντηση αν σχετιστεί με το Θέμα της προς ερμηνείαν υπόθεσης.

‘Ενα μικρό παράδειγμα από τη δική σας ζωή Θα σας δώσει μία εξήγηση σε αυτά τα ερωτήματα: Ας υποθέσουμε ότι κάποιος από σας εγκυμονούσε για πολύ καιρό μέσα του μια σκέψη. Επειδή αυτή η σκέψη του άρεσε ιδιαίτερα, πρόσθεσε στη βασική σκέψη και μια δεύτερη σκέψη, η οποία είναι, το κατά πόσο η βασική ιδέα θα μπορούσε να μπει σε εφαρμογή.

Σύντομα η δεύτερη σκέψη βρίσκει μια δυνατότητα, αλλά προκειμένου να πραγματοποιηθεί, απαιτείται και μια τρίτη σκέψη, η οποία ναι μεν ήδη εμπεριέχεται στις δύο πρώτες, αλλά ωστόσο αποτελεί μια ξεχωριστή μορφή σκέψης και εκφράζεται από τη λέξη «πώς;» “Οπως βλέπετε, οι τρεις ερωτήσεις έχουν πλέον τεθεί και η μία απαντά την άλλη, αλλά παρ’ όλη την αλληλουχία τους, η υπόθεσή μας δεν έχει ολοκληρωθεί.

Μάλλον δεν έχει ούτε καν αρχίσει να πραγματοποιείται. Γι’ αυτό λοιπόν οι τρεις βασικές σκέψεις συσκέπτονται και αναρωτιούνται «γιατί;» Μετά από μια σύντομη σύσκεψη, μιλά η πρώτη βασική σκέψη και λέει: «Γιατί είναι κάτι το οποίό μου μοιάζει απόλυτα!» Στη συνέχεια παίρνει το λόγο η δεύτερη βασική σκέψη: «Επειδή είναι πραγματοποιήσιμο, δεδομένου ότι η πρώτη βασική σκέψη δεν βρίσκεται σε καμιά απολύτως αντίφαση με τον εαυτό της αν επιθυμεί να εκδηλωθεί!» Και η τρίτη βασική σκέψη προσθέτει: «Επειδή σε αυτή την ίδια τη βάση, η οποία επιθυμεί να εκδηλωθεί, υπάρχει και το κύριο μέσο που απαιτείται για την πραγματοποίησή της.

Και μάλιστα γι’ αυτό το λόγο, επειδή η ίδια σκέψη στη βάση της δεν αντιφάσκει ούτε προς τον ίδιο της τον εαυτό αλλά ούτε και προς κανένα από τα μέρη της!» Ας υποθέσουμε λοιπόν ότι η σκέψη σας Θα ήταν να κτίσετε κάπου ένα σπίτι. Πρώτα απ’ όλα δεν Θα σχηματίσετε το σπίτι μέσα στη φαντασία σας σε όλα του τα μέρη ακριβώς έτσι όπως Θα Θέλατε να το κτίσετε; Εφόσον λοιπόν σχηματίσετε ολόκληρο το σπίτι στη φαντασία σας και αυτό το φανταστικό κτίσμα σάς γεμίζει με χαρά, δεν Θα αναρωτηθείτε με κάθε σοβαρότητα αν Θα μπορούσε να υπάρξει στην πραγματικότητα;

Και αν δεν Θέλετε να φτιάξετε το σπίτι στον αέρα, τότε η δεύτερή σας σκέψη Θα σας δείξει τη δυνατότητα πραγματοποίησής του, καθώς η πρώτη σκέψη δεν αντιφάσκει σε κανένα σημείο και κατ ακολουθία προϋποθέτει και τη δεύτερη. Και έτσι θα είχατε στη σκέψη σας δύο σημεία τα οποία Θα συμφωνούσαν μεταξύ τους απολύτως. Αυτό λοιπόν που ακολουθεί στη συνέχεια είναι το «πώς», δηλαδή «με ποια μέσα».

Το πρώτο βασικό μέσον είναι η ίδια η δυνατότητα. Το δεύτερο βασικό μέσον είναι ο σκοπός με τον οποίο συνδέεται η δυνατότητα πραγματοποίησης της σκέψης. Γιατί κανένας δεν μπορεί να συνδέσει μία πραγματοποιήσιμη υπόθεση με ένα σκοπό, προτού να έχει ξεκαθαρίσει το γεγονός ότι η όλη η υπόθεση είναι πραγματοποιήσιμη Το τρίτο μέσον είναι τα υλικά και η ενέργεια που απαιτείται για τη διαμόρφωσή τους.

Εάν λοιπόν συγκεντρώσετε όλα αυτά και εάν είσαστε ο κύριος του χώρου στον οποίο Θα μπορούσε να υλοποιηθεί η κύρια σκέψη σας, τότε τι θα μπορούσε να σας εμποδίσει να την εκδηλώσετε στην ορατή πραγματικότητα;

Και έτσι μετά από ένα σύντομο χρονικό διάστημα Θα δείτε μπροστά σας τη σκέψη σας να λαμβάνει διαρκή μορφή, γιατί μπορέσατε να εκπληρώσετε όλες τις απαιτήσεις που ήταν απαραίτητες για την υλοποίησή της, διότι έχετε τα υλικά, τις απαιτούμενες ικανότητες και τις απαραίτητες τεχνικές δυνάμεις.

Εάν τώρα στραφείτε προς Εμένα, τον αιώνιο κεντρικό φορέα των σκέψεων και τον αξεπέραστο τεχνίτη ο οποίος γέμισε τον άπειρο χώρο με αμέτρητα και ιδιαίτερα μεγάλα καλλιτεχνήματα, τότε ίσως να αναρωτηθείτε: «Από πού πήρε τα απαραίτητα υλικά ο τεχνίτης όλων αυτών των κατασκευασμάτων;» Εάν στραφείτε προς τους (πραγματικά πανέξυπνους) γραμματιζούμενους του κόσμου σας, θα διαπιστώσετε ότι σχετικά μ’ αυτό το Θέμα έχουν κάποιες απόψεις όπως οι ακόλουθες: Μερικοί πιστεύουν ότι η ύλη υπάρχει από τότε που υπάρχω Εγώ, και συνεπώς είναι επίσης αιώνια.

Αυτό σημαίνει ότι το πράγμα είναι πλέον απλό και έτσι μπορούμε να κτίζουμε κατά βούληση! Σ’ αυτή την περίπτωση, το μόνο θέμα που παραμένει αδιευκρίνιστο είναι το πώς χειρίστηκα τα τεράστια αποθέματα της ύλης μέχρι του παρόντος, ώστε να προκύψουν τα αμέτρητα πράγματα που υπάρχουν. Επίσης πότε ακριβώς ξεκίνησα την εργασία Μου, ώστε αυτή τη στιγμή να έχω ολοκληρώσει όλη την άπειρη δημιουργία. Γιατί κάθε δημιουργημένο πράγμα δεν προϋποθέτει μια στιγμή έναρξης της δημιουργίας του; “Ομως καθώς υπολογίζετε το ένα πράγμα μετά το άλλο, αναρωτηθείτε εάν και ο άπειρος αριθμός έχει κάπου μια αρχή!

Αυτό όμως σημαίνει ότι ποτέ δεν έκανα αρχή με τη δημιουργία. Εάν όμως έτσι έχουν τα πράγματα, τότε τι είναι τελικά και από πού έχουν προέλθει οι ήλιοι, οι κόσμοι και όλα τα άλλα αμέτρητα πράγματα, των οποίων την ύπαρξη σίγουρα δεν Θα αμφισβητείτε; “Οπως βλέπετε, αυτό το είδος εγκόσμιας σοφίας δεν θα μπορέσουμε να το ακολουθήσουμε, γιατί ήδη η πρώτη της βασική σκέψη είναι γεμάτη αντιφάσεις. “Ενα άλλο είδος εγκόσμιας σοφίας λέει ότι διαπερνώντας το αιώνιο χάος με μια λέξη Μου, διαμόρφωσα από αυτό και έβαλα σε τάξη τα πάντα.

Είναι εμφανέστατη η ομοιότητα αυτής της άποψης με την άποψη που μόλις εξετάσαμε, γιατί τι άλλο Θα μπορούσε να είναι το χάος, εκτός από μία ύλη που υπήρχε προαιώνια; Βάση αυτής της άποψης, Εγώ δεν Θα ήμουν ο Δημιουργός αλλά ένας απλός χειροτέχνης! Και από την άλλη μεριά προκύπτει το ερώτημα, πώς μπορεί να συμβιβαστεί ένα αιώνιο χάος με την επίσης αιώνια Τάξη Μου; Αλλά μήπως υπάρχει κάποιος τρίτος ο οποίος έχει υπόψη του μια εξυπνότερη διέξοδο; “Ενας άλλος πάλι ισχυρίζεται ότι Εγώ και η ύλη είμαστε ένα και το αυτό!

Αυτή η άποψή ίσως να μη στερείται εντελώς βάσης, μόνο που υπάρχει ένα Θέμα το οποίο δεν φαίνεται να ευσταθεί εντελώς. Αυτό το Θέμα είναι το εξής: Εφόσον Με αναγνωρίζετε σαν ένα Πνεύμα γεμάτο Δύναμη, Ζωή και Εξουσία, το οποίο αυτό καθαυτό βρίσκεται μέσα του στην κατάσταση της μέγιστης ελευθερίας -και μάλιστα πρέπει να βρίσκεται σε κατάσταση μέγιστης Ελευθερίας, τη στιγμή που ήδη εσείς σαν δημιουργήματά του χαίρεσθε την ελευθερία και μπορείτε να γίνετε ακόμη απείρως πιο ελεύθερα- πώς μπορεί τότε το ύψιστο ελεύθερο Πνεύμα, που είναι γεμάτο Δύναμη και Ζωή, να εκδηλώνεται μέσα σε αμέτρητες, νεκρές και ανίσχυρες πέτρες και ένα σωρό άλλα είδη ύλης χωρίς ζωή;

Πράγματι, όποιος Θα μπορούσε να δώσει μια ικανοποιητική εξήγηση πάνω σ αυτό, θα πρέπει να διαθέτει μια άπειρα μεγαλύτερη Σοφία απ’ ό,τι Εγώ ο “Ιδιος!

Κάτι τέτοιο όμως δεν Θα πρέπει να φοβάστε ότι Θα συμβεί σε όλη την αιωνιότητα. Απλά επειδή η σοφία όλων μαζί των αμέτρητων, εντελώς ολοκληρωμένων αγγέλων σε σχέση με τη δική Μου, βρίσκεται στην ίδια σχέση στην οποία βρίσκεται ένα μικροσκοπικότατο άτομο σε σχέση με την απεραντοσύνη του χώρου, ο οποίος πουθενά δεν έχει αρχή ούτε και τέλος! Νομίζω όιι δεν χρειάζεται να σας αναφέρω καμία άλλη από τις διάφορες εγκόσμιες σοφιστείες, όπου στο σύνολό τους δεν είναι καμιά εξυπνότερη από τις άλλες.

Επειδή όμως όλα τα πράγματα υπάρχουν ακριβώς όπως τα βλέπετε και επειδή Εγώ και τα πράγματα δεν είμαστε ένα, αλλά Εγώ είμαι αυτός που είμαι σαν προαιώνιος Θεός και επειδή τα πράγματα είναι όπως ακριβώς τα δημιούργησα από Εμένα, μέσα σ’ Εμένα και στη συνέχεια δίπλα σ’ Εμένα, γι’ αυτό και αξίζει τον κόπο να μάθετε το πώς αυτά τα πράγματα δημιουργήθηκαν από Εμένα, μέσα σ’ Εμένα και δίπλα σ’ Εμένα.

Γι’ αυτό λοιπόν ακούστε! Εσείς δεν Θα μπορούσατε να σκεφτείτε ένα σωρό καλά και χρήσιμα πράγματα; Και βέβαια Θα μπορούσατε, με τη μόνη διαφορά ότι επειδή εσείς οι ίδιοι είστε πεπερασμένοι και όχι όπως Εγώ άπειροι, γι’ αυτό και οι σκέψεις σας είναι πεπερασμένες.

Ενώ οι Δικές Μου σκέψεις εμφανίζονται κατευθείαν με τη μέγιστη καθαρότητα, που αντιστοιχεί στη θεϊκή Οντότητά Μου. Εάν Εγώ επιθυμήσω οι σκέψεις Μου να παραμείνουν, τότε το έργο είναι ήδη τετελεσμένο. Συνεπώς όλα τα “Εργα Μου που είναι ορατά από σας, καθώς κι εσείς οι ίδιοι, δεν είναι ούτε ύλη, ούτε διαμορφωμένο χάος, ούτε Θεός μέσα στην ύλη, αλλά οι στερεοποιημένες σκέψεις Μου.

Αυτές λοιπόν οι στερεοποιημένες σκέψεις Μου, δεν είναι από Εμένα, μέσα σ’ Εμένα και δίπλα σ’ Εμένα; Από Εμένα, γιατί ακόμη κι εσείς οι ίδιοι δεν μπορείτε να σκεφτείτε μέσα από κανέναν άλλο παρά μόνο μέσα από εσάς τους ίδιους, πόσο περισσότερο λοιπόν Εγώ, τη στιγμή που εκτός από Εμένα δεν υπάρχει κανένας άλλος Θεός, από τον οποίο Θα μπορούσα να αντλήσω σκέψεις! Το ότι αυτές οι σκέψεις βρίσκονται μέσα Μου και ότι είναι αδύνατον να βρίσκονται μέσα σε κάποιον άλλο, είναι αυτονόητο και δεν χρειάζεται περαιτέρω αποδείξεις.

“Ομως αυτές οι πραγματοποιημένες σκέψεις, παρ’ όλο που προέρχονται από Εμένα και είναι μέσα σ’ Εμένα, ωστόσο μπορούν να υφίστανταί και δίπλα σ’ Εμένα. Αυτό μπορείτε να το αντιληφθείτε από το γεγονός ότι κι εσείς ακόμη μπορείτε να πείτε, όσον αφορά τις σκέψεις σας, ότι εσείς και η σκέψη δεν είσαστε ένα και το αυτό. Και γι’ αυτό το λόγο, ακόμη περισσότερο οι δικές Μου σκέψεις δεν είναι Εγώ αλλά απλά και μόνον οι σκέψεις Μου!

Οτιδήποτε όμως δεν είναι Εγώ, βρίσκεται εκτός του Εγώ, και επειδή δεν είναι το ίδιο, αλλά προέρχεται από Αυτό, έτσι αν και είναι μέσα σ’ Αυτό, ωστόσο είναι δίπλα σ’ Αυτό. “Οσον αφορά αυτό το «δίπλα» δεν Θα πρέπει να το φαντάζεστε με την ίδια έννοια όπως ένα δέντρο βρίσκεται δίπλα σ’ ένα άλλο δέντρο, πράγμα που έτσι κι αλλιώς είναι εντελώς εσφαλμένο, καθώς το κάθε δέντρο στην πραγματίκότητα είναι έξω από το κάθε άλλο δέντρο.

Το ίδιο λοιπόν συμβαίνει επίσης με αυτόν που σκέφτεται και με τις σκέψεις του, τη στιγμή που ο σκεπτόμενος είναι ο δημιουργός της σκέψης, που σημαίνει ότι με βάση τις ενυπάρχουσες ικανότητές του και τον αντίστοιχο βαθμό ολοκλήρωσής τους, έφτιαξε μία λειτουργική ιδέα προικισμένη με σκοπό και με τάξη.

Κι έτσι αυτός, σαν ο ενεργός δημιουργός της ιδέας, και εκείνη σαν η δη-μιουργημένη από αυτόν ιδέα, δεν είναι ένα και το αυτό, αλλά είναι όπως ο παραγωγός και το παραγόμενο. Συνεπώς, η ύπαρξή τους είναι παράλληλη (ο ένας δίπλα στην άλλη). Εάν αφιερώσετε έστω και λίγη σκέψη πάνω σ’ αυτό το ελάχιστο Σοφίας που είναι απαραίτητο για τον προκείμενο σκοπό μας, τότε και αυτά που ακολουθούν Θα σας φανούν πολύ εύκολα.

Άρα αφού κάναμε όλη την απαραίτητη προεργασία, στη συνέχεια μπορούμε να λύσουμε το γόρδιο δεσμό του μαγνητισμού, με ένα και μοναδικό χτύπημα!

Τι είναι λοιπόν ο μαγνητισμός; Ο μαγνητισμός, ή πιο σωστά το μαγνητικό ρευστό, στην πραγματικότητα δεν είναι τίποτε άλλο παρά Η ΙΔΙΑ ΜΟΥ Η ΘΕΛΗΣΗ, Η ΟΠΟΙΑ ΔΙΑΡΚΩΣ ΚΑΘΟΔΗΓΕΙ ΚΑΙ ΔΙΑΤΗΡΕΙ ΤΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΟΥ, γιατί η Θέλησή Μου διατηρεί και καθοδηγεί ολόκληρη τη Δημιουργία.

Και αυτή είναι που διατηρεί κάθε ορατό ον, όσον αφορά τη μορφή και την ομαλή του λειτουργία. Εσείς οι ίδιοι υπόκεισθε στην παντοτινή εξουσία της Θέλησής Μου, όσον αφορά τη μορφή της οντότητάς σας. Εάν δεν ήσασταν υπό την εξουσία της, τότε Θα ήσασταν σαν εκείνες τις σκέψεις τις οποίες δεν έχει σκεφθεί ακόμη κανείς! Σε σας όμως υπάρχει κάτι που είναι πολύ περισσότερο από ό,τι απλά και μόνον η παντοδύναμη και παντοτινά ενεργή Θέλησή Μου.

Και αυτό το επιπλέον είναι ότι εσείς εϊσαστε οι πιο αγαπημένες σκέψεις Μου.

Γι αυτό και η Αγάπη’ Μου, η οποία είναι η ίδια η βάση της Ζωής Μου, μεταβιβάζεται και σε σας και σας διαμορφώνει σαν ανεξάρτητα όντα, όπως είμαι Εγώ.

Εφόσον αυτά τα όντα αποδεχτούν την Αγάπη Μου -λόγω της ελεύθερης βούλησης που σας έχει δοθεί εξ αρχής- μπορούν να φθάσουν στην απόλυτη ολοκληρωμένη κατοχή της τέλειας ελευθερίας, χάρη ακριβώς σ’ αυτή την Αγάπη.

“Οπως γνωρίζετε για το λεγόμενο μαγνητισμό (σαν μορφή θεραπείας), απαιτείται μία σταθερή Θέληση στην καταλυτική δύναμη της Πίστης, ώστε να μπορείτε να βοηθήσετε κάποιον με αυτό τον τρόπο. “Ετσι λοιπόν αυτό που συμβαίνει στην περίπτωση του μαγνητισμού είναι ότι ο μαγνητιστής συνενώνει, συνειδητά ή ασυνείδητα, τη δύναμη της Θέλησής του με τη Δική Μου. Η Θέλησή Μου ρέει μέσω του μαγνητιστή προς τον πάσχοντα, ο οποίος, χάρη στην εισροή αυτή, αποκτά βαθμηδόν μία όλο και μεγαλύτερη καθαρότητα, σταθερότητα και υγεία.

Και αυτό με λίγα λόγια είναι όλο κι όλο το Θέμα του μαγνητισμού! Η Θέλησή Μου είναι εκείνος ο μεγάλος δεσμός ο οποίος συνδέει όλα τα κοσμικά σώματα μεταξύ τους, καθορίζοντας ταυτόχρονα τις ποικίλες τροχιές τους. Η Θέλησή Μου είναι Θετικά πολωμένη ως επιδρούσα ενεργητικά και αρνητικά πολωμένη ως η αμετάβλητη αυτοσυντήρηση των πάντων, η οποία είναι η “Ιδια η αιώνια Τάξη, κατά τον ίδιο τρόπο σαν να έλεγε κανείς:

«Ως εδώ και όχι πάρα πέρα!» Το «ως εδώ» είναι ο Νόμος της αιώνιας διαρκούς ενεργητικότητας και το «όχι πάρα πέρα» είναι ο αρνητικός πόλος ή ο Νόμος της διατήρησης της αιώνιας Τάξης.

Η πολωμένη Θέλησή Μου λοιπόν είναι το Βασικό Υλικό όλων των πραγμάτων, όπως και αν είναι φτιαγμένα, είτε είναι μεγάλα, μικρά, στερεά, σκληρά, μαλακά, βαριά ή ελαφριά, δεν είναι τίποτ’ άλλο παρά οι σοφότατές Μου σκέψεις, οι οποίες χρωστούν την ορατή τους σωματική ύπαρξη στη γνωστή σας πλέον πολικότητα της αέναης Θέλησής Μου. “Ετσι λοιπόν έχετε τα πάντα που χρειάζεστε!

Εάν καθίσετε και σκεφτείτε πάνω σε όλα αυτά, τότε Θα μπορέσετε να καταλάβετε όλα τα φαινόμενα! Αλλά όλες τις άλλες ερμηνείες που σας δίνουν οι σοφοί του κόσμου σας πρέπει να τις βγάλετε από το μυαλό σας, γιατί αλήθεια σας λέω, απέχουν από την Αλήθεια όσο ο ένας πόλος της Δημιουργίας από τον άλλο. Αυτά σας τα λέω Εγώ, ως ο μοναδικός και προαιώνιος Κύριος του πιο παντοδύναμου Μαγνητισμού. Αμήν. Κατανοήστε τα σωστά! Αμήν.