Παράδεισος και κόλαση

17.11.1948 (Μπέρτα Ντούντε)

Όποιος γίνεται δικός Μου, δεν τον αφήνω ποτέ πια να πέσει.

Αντίθετα όποιος επιμένει να Μου αντιστέκεται, βρίσκεται στο μεγάλο κίνδυνο να πρέπει να στερηθεί ολοκληρωτικά τη δύναμη της αγάπης Μου και να αποσκληρυνθεί τελείως η αρχέγονη ουσία του, μια καθόλα βασανιστική κατάσταση την οποία θα ήθελα να αποτρέψω. Αυτή λοιπόν η αλήθεια που από την αρχή δεν αποσιωπήθηκε στην ανθρωπότητα, δημιούργησε τις έννοιες «παράδεισος» και «κόλαση», μιας μακάριας και μιας άθλιας κατάστασης, τις οποίες η αντίληψη των ανθρώπων τοποθέτησε σε ένα συγκεκριμένο χώρο.

Έτσι υποχώρησε τελικά η αλήθεια, δηλαδή η κατάσταση και απέμεινε να υπάρχει στο μυαλό τους μόνο η τοποθεσία, την οποία η φαντασία τους διόγκωσε στο έπακρο με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί το υπόβαθρο για πολλές εσφαλμένες σκέψεις. Αυτό είχε ως συνέπεια να διαστρεβλωθεί εντελώς η αλήθεια και οι άνθρωποι να έχουν πλέον παντελή άγνοια του τι πραγματικά σημαίνει παράδεισος και κόλαση.

Η ζωή και ο θάνατος είναι ο παράδεισος και η κόλαση. Η ακαταπόνητη δράση που προσφέρει ευτυχία και ακτινοβολεί φως είναι η ζωή. Η έλλειψη ισχύος, η αδυναμία και το πιο βαθύ σκοτάδι είναι ο θάνατος. Και κάθε κατάσταση μπορεί να αυξάνεται ανοδικά ή καθοδικά, έως τον ύψιστο στόχο, τη μακάρια ψυχική συγχώνευση μαζί Μου ή ως την πιο βαθιά κατακρήμνιση, σε ατελείωτα μεγάλη απόσταση από Εμένα.

Από την μια πλευρά απεριόριστη η μακαριότητα, από την άλλη απεριόριστα τα βάσανα και ο πόνος των καταδικασμένων, οι οποίοι υποφέρουν αιωνιότητες και δεν διαθέτουν πλέον καθόλου δύναμη να λυτρωθούν. Αυτές τις ψυχές θα πρέπει να τις έχετε κατά νου.

Η διδασκαλία ότι δεν υπάρχει πλέον καμία διέξοδος από την κόλαση και ότι αυτές οι ψυχές είναι αιώνια καταδικασμένες από Εμένα, είναι εσφαλμένες.

Δεν τις καταδικάζω Εγώ, παρά αυτές οι ίδιες έχουν επιλέξει την καταδίκη, δεν τις έσπρωξα Εγώ, αλλά από μόνες τους στράφηκαν στην πιο βαθιά άβυσσο.

Όμως η αγάπη Μου δεν εγκαταλείπει τίποτε αιώνια σε μια τέτοια μεγάλη απομάκρυνση και γι’ αυτό υπάρχει λύτρωση και από την κόλαση.

Διότι Εγώ πέθανα πάνω στο σταυρό και γι’ αυτές τις υπάρξεις και επωμίστηκα τις αμαρτίες τους, γιατί η αγάπη Μου είναι μεγαλύτερη από την οργή και τη δικαιοσύνη Μου.

Και η ίδια η κόλαση θα αναγκαστεί να παραδώσει τα τελευταία της θύματα, πράγμα που σημαίνει ότι και η πιο συμπαγής ύλη κάποτε θα διαλυθεί και το πνεύμα που κρύβεται μέσα της θα απελευθερωθεί με σκοπό να ανέβει στη ζωή.

Γιατί η κόλαση δεν συνίσταται, όπως τη φαντάζεστε εσείς οι άνθρωποι, σε μια πύρινη εστία που καίει αιώνια, δεν είναι ένας τόπος όπου κρατούνται φυλακισμένοι οι καταδικασμένοι.

Η κόλαση είναι μια κατάσταση της οποίας τα μαρτύρια δεν είναι δυνατόν να περιγραφούν, μια κατάσταση που ξεκινά από τη Γη, επειδή δεν Με αναγνωρίζουν οι άνθρωποι και έτσι Με απαρνιούνται και μένουν χωρίς τη δύναμη της αγάπης Μου. Τότε μπορεί να βιώνουν τη σωματική τους ζωή χωρίς Εμένα και να μην αντιλαμβάνονται ακόμη ως βάσανο την έλλειψη δύναμης, την οποία επιφέρει η απόσταση από Εμένα.

Όμως όταν η σωματική ζωή φτάσει στο τέλος της, τότε αρχίζουν αμέσως τα βάσανα, δηλαδή η συνείδηση του ότι υπάρχουν αλλά χωρίς καθόλου δύναμη.

Στην αρχή όταν μια ψυχή βρεθεί στον άλλο κόσμο υφίσταται ακόμη η δυνατότητα να παραιτηθεί από την αντίστασή της, εφόσον εισακούσει τις συστάσεις εκείνων των όντων που κατέχουν τη γνώση.

Εντούτοις σπάνια αξιοποιείται αυτή η δυνατότητα, με αποτέλεσμα η ψυχή να βυθίζεται ολοένα και περισσότερο, ενώ η απόσταση από Εμένα γίνεται διαρκώς μεγαλύτερη, η δε έλλειψη δύναμης αυξάνεται ως την τελική αποσκλήρυνση, ως την εκ νέου φυλάκισή της μέσα στην πλέον συμπαγή ύλη.

Τότε έχει παρέλθει χωρίς επιτυχία μια ατελείωτα μακρά περίοδος εξέλιξης για το απελευθερωμένο πλέον πνεύμα που κάποτε υπήρξε δεσμευμένο στην ύλη, το οποίο ως άνθρωπος ενεργώντας από προσωπική ώθηση θα έπρεπε να επιδιώκει την απελευθέρωσή του από κάθε υλική δέσμευση.

Το γεγονός ότι δεν κατόρθωσε να το πράξει, οφείλεται στη δική του ελεύθερη βούληση, γιατί Εγώ αληθινά φροντίζω να του δοθούν αμέτρητες άμεσες νουθεσίες και προειδοποιήσεις.

Η κόλαση όμως διαθέτει πολύ μεγαλύτερη δύναμη έλξης από ότι ο παράδεισος και έτσι ο άνθρωπος επιζητά ξανά με τον μέγιστο δυνατό ζήλο την ύλη, την οποία η ψυχή του είχε ξεπεράσει από πολύ καιρό.

Και η ύλη αποτελεί πλέον και τη μοίρα της, γίνεται για μια ακόμη φορά το περίβλημα του πνεύματος, το οποίο απέτυχε στην τελευταία δοκιμασία της θέλησής του.

Ο κάτω κόσμος έχει ανοίξει διάπλατα τις πύλες του και αμέτρητες ψυχές τις διασχίζουν εκούσια βαδίζοντας προς το σκοτάδι. Η κόλαση θα θριαμβεύσει, πράγμα που σημαίνει ότι ο ηγεμόνας της έχει αριθμητικά μεγάλη επιτυχία. Εντούτοις Εγώ θα αρπάξω από τα χέρια του όλες αυτές τις ψυχές, τις οποίες θα επανατοποθετήσω στη νέα δημιουργία και θα αφαιρέσω από τον αντίπαλό Μου κάθε είδους εξουσία πάνω σε αυτές τις υπάρξεις με το να τον δεσμεύσω στο κέντρο της Γης.

Θα φυλακισθεί δηλαδή μέσα σε ένα σκληρότατο περίβλημα, το οποίο δεν θα μπορέσει να εγκαταλείψει προτού αποκτήσει για μια ακόμη φορά δύναμη χάρη στην ανθρώπινη θέληση, όταν οι άνθρωποι θα ποθούν πάλι υλικά αγαθά και θα απομακρύνονται ολοένα και περισσότερο από Εμένα. Τότε αυτός για μια ακόμη φορά θα αγωνιστεί για να διεκδικήσει τις ψυχές τους και ο αγώνας αυτός θα επιτραπεί να λάβει χώρα προκειμένου οι ψυχές να δοκιμαστούν και να αποφασίσουν υπέρ Εμού ή υπέρ εκείνου, διότι κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να φτάσει στη μακαριότητα χωρίς να λάβει από μόνος του τη σωστή απόφαση.

Αμήν 4.1.1947 (Μπέρτα Ντούντε)

Η κατάσταση σκότους των ψυχών στο πνευματικό βασίλειο και η βοήθεια από τις φωτεινές οντότητες

Η μοίρα σας θα είναι ή το φως ή το σκοτάδι. Θα παραμείνετε στο φως εφόσον το έχετε αφήσει να σας διαπεράσει και να ρεύσει μέσα από τις καρδιές σας και έχετε έτσι εκδιώξει το σκοτάδι, στο οποίο βρισκόσασταν έως τη στιγμή που σας άγγιξε το φως από τον ουρανό.

Όμως στην περίπτωση που αποφεύγετε το φως, η μοίρα σας θα είναι το σκοτάδι. Και το πνευματικό σκοτάδι σημαίνει μια μοναχική περιπλάνηση, σημαίνει την εγκατάλειψη στο πιο ζοφερό περιβάλλον χωρίς στόχο και χωρίς ελπίδα για μια ενδεχόμενη μεταβολή της κατάστασής σας.

Η ψυχή, η οποία στο πνευματικό βασίλειο περιπλανιέται στο σκοτάδι, υποφέρει ανείπωτα από αυτό. Διότι προηγουμένως κατείχε τη σωματική όραση και ήταν σε θέση να διακρίνει τα πάντα γύρω της, ενώ τώρα της είναι απαραίτητα τα πνευματικά μάτια ώστε να είναι σε θέση να βλέπει πνευματικά, όμως αυτή είναι εντελώς τυφλή στο πνεύμα.

Και έτσι θα παραμείνει σε μια απελπιστικά έρημη περιοχή και όταν θα διασταυρώνεται με άλλες ψυχές δεν θα έχει τη δυνατότητα να τις αναγνωρίσει, με αποτέλεσμα να εξαρτάται από τη βοήθεια των άλλων ψυχών να την καθοδηγήσουν και να της προσφέρουν κάπου κάπου μια μικρή αναλαμπή φωτός για να μπορέσει να διακρίνει το περιβάλλον της.

Οι ψυχές όμως που στέκονται στο φως αναλαμβάνουν τη φροντίδα για εκείνες τις φτωχές ψυχές, παρόλο που η βοήθεια που είναι σε θέση να τους προσφέρουν είναι περιορισμένη σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, αφού δεν επιτρέπεται να τις εφοδιάσουν με φως ενάντια στη θέλησή τους. Για όσο καιρό η ψυχή δεν το αποζητά από μόνη της θα είναι υποχρεωμένη να βασανίζεται στο σκοτάδι ακόμη και αν αυτό διαρκέσει για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Πρέπει να αισθανθεί επιθυμία για φως, η κατάστασή της πρέπει να της γίνει αφόρητη και πρέπει να λαχταρά τη μεταβολή της κατάστασής της. Μόνο τότε θα την πλησιάσουν φωτοφόρες ψυχές και θα της παραδώσουν μια μικρή ακτίδα από το δικό τους. Θα της δώσουν μικρές επεξηγήσεις και έτσι το φως θα αρχίσει τώρα να επιδρά πάνω της ανάλογα με την προθυμία της να τις ακούσει και να τις αποδεχτεί.

Το αφόρητο της κατάστασής της μπορεί να ξυπνήσει ή να ενισχύσει μέσα της την προθυμία να παρέχει η ίδια βοήθεια αμέσως μόλις βρεθεί κοντά σε άλλες ψυχές που υποφέρουν. Ο πόνος τους θα της είναι ορατός ακόμη και αν δεν είναι σε θέση να διακρίνει πολλά.

Όταν δε ο πόνος αυτών των ψυχών παρακινήσει τη βούλησή της να τους συμπαρασταθεί, όλα θα γίνουν πιο φωτεινά μέσα της και θα της δοθεί η ευκαιρία να τις βοηθήσει. Θα αισθάνεται τότε μια εισροή δύναμης μέσα της που θα την χρησιμοποιήσει για να προσφέρει βοήθεια, ενώ και η ίδια θα υποστηρίζεται από την πλευρά των φωτεινών όντων, τα οποία δεν εγκαταλείπουν ποτέ πλέον μια τέτοια ψυχή.

Έτσι λαμβάνει γιατί η ίδια προσφέρει, διότι έχει αφυπνιστεί μέσα της η αγάπη και κάθε έργο αγάπης τόσο επί της γης όσο και στον πνευματικό κόσμο έχει ως αποτέλεσμα την απόκτηση δύναμης, όμως καθώς η δύναμη και το φως πηγαίνουν πάντοτε μαζί, ισχυροποιείται παράλληλα η θέλησή της και ωριμάζει σε γνώση.

Το σκοτάδι διασπάται, υποχωρώντας αρχικά σε ένα ημίφως, το οποίο διαδέχεται ένα φωτεινό πρωινό, όταν ο ήλιος του πνεύματος ανατείλλει, το οποίο σημαίνει ότι τα όντα του φωτός τής παρέχουν γνώση γύρω από κάθε θέμα. Αυτό καθιστά ευτυχή την ψυχή και την ωθεί διαρκώς σε έργα αγάπης, πράγμα που σημαίνει ότι μοιράζει αυτά τα οποία κατέχει η ίδια στις ψυχές που βασανίζονται ακόμη στο πιο βαθύ σκοτάδι.

Κάθε ψυχή έχει τη δυνατότητα να ξεφύγει από το σκοτάδι, κάθε ψυχή μπορεί να λυτρωθεί. Όμως την αφορμή για την παροχή του φωτός θα πρέπει πάντα να τη δώσει μόνη της με μια σκέψη αγάπης, καθώς διαφορετικά δεν επιτρέπεται στα όντα του φωτός να της μοιράσουν τα αγαθά τους.

Γιατί η ελεύθερη βούληση πρέπει να αναζητά από μόνη της το φως, διαφορετικά παραμένει γύρω της η αιώνια νύχτα που μπορεί να φέρει ως αποτέλεσμα την πτώση στα πιο αχανή βάθη του σκότους. Το φως όμως συνοδεύεται από τη μακαριότητα και όταν μια ψυχή αποκτήσει την πνευματική όραση, τότε θα αναγνωρίσει το καθήκον της, θα βλέπει μεγαλεία και ποτέ πλέον δεν θα ξαναβυθιστεί στο σκοτάδι.

Αμήν 7.2.1963 (Μπέρτα Ντούντε)

Υπάρχουν διάφορα δημιουργήματα στο σύμπαν αντίστοιχα με την πτώση των πνευμάτων

Εσείς που κατοικείτε τη Γη είστε προορισμένοι να γίνετε παιδιά του Θεού και για αυτό το λόγο θα πρέπει να υπερνικήσετε τα πλέον απύθμενα βάθη ώστε να κατορθώσετε να φτάσετε στα πιο δυσθεώρητα ύψη.

Αυτό άλλωστε θα το καταλάβετε αμέσως μόλις μάθετε, ότι η πτώση των πνευματικών όντων διέφερε εντελώς ανά περίπτωση όπως ακριβώς και η αντίσταση εναντίον Μου δεν ήταν το ίδιο σθεναρή σε κάθε ον.

Πρέπει να γνωρίζετε ότι η ψυχοσύνθεσή σας είχε επηρεαστεί από τη θέληση του γεννήτορά σας, του Εωσφόρου, αλλά μόνο όσον αφορά το βαθμό της αντίστασής σας απέναντί Μου όταν κληθήκατε να αποφασίσετε ελεύθερα υπέρ Εμού ή υπέρ του αντιπάλου Μου.

Παρ’ όλο που το φως της γνώσης σάς φώτιζε όλους σας, μολαταύτα απομακρυνθήκατε από κοντά Μου και συνταχθήκατε με τον αντίπαλό Μου, διότι εκείνον μπορούσατε να τον δείτε μέσα σε όλη του την ομορφιά, ενώ Εγώ δεν σας ήμουν ορατός.

Και όμως γνωρίζατε πολύ καλά ότι είχατε δημιουργηθεί από Εμένα. Η αντίστασή σας λοιπόν ποίκιλε και αυτό είχε ως αποτέλεσμα να σας δοθούν και ποικίλοι προορισμοί δηλαδή κοσμικά σώματα να κατοικήσετε, όπου έπρεπε να βαδίσετε το δρόμο της επιστροφής προς Εμένα, απλώς όχι υπό τις ίδιες προϋποθέσεις που τέθηκαν στους κατοικούντες τη Γη.

Η Γη αποτελεί το έργο εκείνο της δημιουργίας το οποίο εγείρει τις μεγαλύτερες αξιώσεις από τις έκπτωτες υπάρξεις προκειμένου αυτές να φτάσουν και πάλι στα ύψη, ενώ τα άλλα αστέρια προσφέρουν ευκολότερες δυνατότητες για τους κατοίκους τους.

Εντούτοις ο τελικός στόχος δηλαδή η υιοθεσία από τον Θεό, μπορεί να επιτευχθεί μόνο επί της γης μολονότι και για τις οντότητες σε άλλα αστρικά σώματα επιφυλάσσεται ασύλληπτη μακαριότητα, όταν έχουν ολοκληρώσει την ανοδική τους εξέλιξη και η βούλησή τους θα έχει επίσης προσανατολιστεί σωστά.

Για να επιτευχθεί όμως η υιοθεσία από τον Θεό, θα πρέπει να έχει ολοκληρωθεί το πέρασμα πάνω από τη Γη. Αν είναι επιθυμία της, αυτή την πορεία μπορεί να την κάνει ακόμη και μια ψυχή η οποία εισήλθε στο πνευματικό βασίλειο από κάποιο άλλο αστρικό σώμα έχοντας φτάσει σε ένα συγκεκριμένο βαθμό ωριμότητας, οπότε της δίδεται επίσης η δυνατότητα μιας διέλευσης από τη Γη με σκοπό την εκπλήρωση κάποιας αποστολής.

Τέτοιες ψυχές επομένως στέκονται ήδη στο φως.

Εντούτοις δεν είναι από τις οντότητες που δεν είχαν επαναστατήσει εναντίον Μου, αλλά για ψυχές από τα άλλα αστέρια, των οποίων η απομάκρυνση από Εμένα δεν ήταν τόσο μεγάλη, ώστε παραιτήθηκαν νωρίτερα της αντίστασής τους και αγωνίστηκαν ξανά να φτάσουν σε Εμένα. Όταν λοιπόν βρεθούν πάλι στο φως, αναγνωρίζουν μεταξύ άλλων τη σημασία της Γης μέσα στη δημιουργία.

Επειδή δε πολλές ψυχές έχουν τη επιθυμία να κατακτήσουν την υιοθεσία από τον Θεό και η αγάπη προς Εμένα και προς τους συνανθρώπους τους τις παρακινεί, αναλαμβάνουν να ενεργοποιηθούν για τη λύτρωση όλων υπό τους δυσμενέστατους όρους που ισχύουν στη Γη.

Παρόμοια και οι ψυχές, οι οποίες κατά τη γήινη ζωή τους δεν κατακτούν τον επιθυμητό βαθμό ωριμότητας, μπορούν να συνεχίσουν την εξέλιξή τους στον άλλο κόσμο όπου ανάλογα με το βαθμό της ωριμότητάς τους στέλνονται στα κατάλληλα σχολεία, όπου μπορούν διαρκώς να ανεβαίνουν ψηλότερα.

Γιατί παντού βρίσκονται έτοιμα ουράνια κοσμικά σώματα για ψυχές κάθε βαθμού ωριμότητας και επειδή όλα τους είναι διαφορετικά διαμορφωμένα και παρουσιάζουν άλλες προϋποθέσεις διαβίωσης, μπορούν να σημαίνουν ήδη μια κατάσταση ευδαιμονίας για τις ψυχές που έχουν τοποθετηθεί εκεί.

Διότι είναι πολύ πιο ωραία πλασμένα από ό,τι η Γη, αφού κοσμούνται από δημιουργήματα, τα οποία χαρίζουν ευδαιμονία στους κατοίκους τους και τους προτρέπουν σε εντονότερη πνευματική αναζήτηση, καθώς μαρτυρούν τόσο καταφανώς τη δική Μου αγάπη, ισχύ και σοφία ώστε να αυξάνεται αντίστοιχα η αγάπη εκείνων των υπάρξεων για Εμένα.

Διότι όταν έλαβε χώρα πριν από ανυπολόγιστα μακρύ χρόνο η πτώση των αγγέλων, η οποία για σας μπορεί να θεωρηθεί ότι έγινε πριν από αιωνιότητες, τότε βέβαια όλοι οι αποστάτες απομακρύνθηκαν από Εμένα. Όμως από την άλλη, αναρίθμητα πολλοί αποχωρίστηκαν λίγο μετά από την πτώση τους από το μεγάλο πλήθος που έπεσε μαζί με τον αντίπαλό Μου και δεν τον ακολούθησαν στα πιο απύθμενα βάθη.

Και η βούλησή Μου έκανε με εκείνους το ίδιο όπως με αυτούς που κατακρημνίστηκαν στην άβυσσο, δηλαδή από τη δύναμη που είχε εκπηγάσει από Εμένα υπό τη μορφή των όντων διαμόρφωσε κοσμικά σώματα διαφορετικά από ό,τι είναι η Γη. Η δε εξέλιξη μέσα σε αυτά τα έργα της δημιουργίας ήταν για το έκπτωτο πνευματικό κατά πολύ ευκολότερη και ολοκληρώθηκε γρηγορότερα, έτσι ώστε τα όντα αυτά να επιστρέψουν γρηγορότερα κοντά Μου.

Διότι το λυτρωτικό έργο του Ιησού Χριστού επιτελέστηκε και για αυτές τις υπάρξεις και έτσι κατέστη δυνατόν να εξιλεωθεί το αρχικό αμάρτημά τους, ανάλογα με τη στάση κάθε όντος ξεχωριστά απέναντι στον Θεό και Δημιουργό του, τον Οποίο αναγνώρισαν στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού.

Γιατί και σε εκείνες παρεχόταν και παρέχεται ακόμη η γνώση σχετικά με το λυτρωτικό έργο μέσω αγγελιοφόρων του φωτός, τους οποίους απέστειλα ανάμεσά τους σας δασκάλους για όλες τις υπάρξεις, ώστε να βρουν το δρόμο τους και να έρθουν σε Εμένα.

Γι’ αυτό υπάρχουν αμέτρητες δυνατότητες για μια ψυχή να ωριμάσει πνευματικά, ακόμη και αν έχει αποχωρήσει από τη Γη χωρίς να έχει ακόμη ολοκληρωθεί πλήρως. Και αληθινά η δική Μου αγάπη και σοφία αναγνωρίζουν τις πλέον κατάλληλες δυνατότητες ωρίμανσης για κάθε ψυχή ξεχωριστά.

Και έτσι πνευματικά όντα εντελώς διαφορετικών βαθμίδων ωριμότητας δίνουν ζωή σε όλες τις δημιουργίες στο σύμπαν και αυτές προσφέρουν μακαριότητα και λαμπρότητα ασύγκριτου είδους σε εκείνα τα όντα που κατέχουν ήδη έναν υψηλότερο βαθμό φωτός.

Ωστόσο πάντα θα παρέχουν ακόμη και στα λιγότερο ώριμα όντα καλύτερες και ευκολότερες προϋποθέσεις διαβίωσης από ό,τι η Γη. Γιατί αυτή αποτελεί πραγματικά το πιο ενδεέστερο έργο της δημιουργίας με τις πιο σκληρές συνθήκες αφού απαιτεί πολύ προσπά- θεια υπέρβασης και θέτει μεγάλες αξιώσεις από το κάθε ον που έχει εκπέσει, από την αρχή της εξελικτικής κλίμακας έως τον άνθρωπο.

Σε αυτόν όμως μπορεί να προσφέρει και την πιο αξιομακάριστη μοίρα που σημαίνει την υιοθεσία από τον Θεό, η οποία αντισταθμίζει στο χιλιαπλάσιο όλες τις δυσχέρειες και του επιτρέπει να γίνει ένα τρισευτυχισμένο παιδί Μου, το οποίο μπορεί να δημιουργεί και να ενεργεί μαζί Μου επ’ άπειρον.

Μέχρι ποιου σημείου τα δημιουργήματα στο σύμπαν είναι πνευματικής ή ακόμη υλικής φύσης, αυτό θα μπορέσετε εσείς οι άνθρωποι να το αναγνωρίσετε μόνο όταν φθάσετε σε ένα συγκεκριμένο βαθμό ωριμότητας ή φωτός. Όμως είναι βέβαιο ότι όλες τους υπηρετούν τις έκπτωτες οντότητες ως τόποι παραμονής και κατ’ ακολουθία είναι διαμορφωμένες ανάλογα με το βαθμό της ωριμότητάς τους.

Έτσι λοιπόν εσείς θα πρέπει να θεωρείτε πως σε όλα τα ουράνια σώματα υπάρχουν σχολεία, τα οποία ίδρυσα Εγώ ο Ίδιος με σκοπό να κατορθώσω κάποτε να χαρίσω πάλι τη μακαριότητα σε όλα Μου τα πλάσματα, την οποία κάποτε οικειοθελώς εγκατέλειψαν και την οποία πρέπει να κερδίσουν πάλι οικειοθελώς.

Αμήν

13.5.1963 (Μπέρτα Ντούντε)

Διασαφηνίσεις σχετικά με τη μετενσάρκωση

Είναι εντελώς λαθεμένη η υπόθεση ότι ο άνθρωπος επιστρέφει στη Γη ξανά προκειμένου να πληρώσει για τις προηγούμενες αμαρτίες του, μολονότι όντως ο νόμος της θεϊκής δικαιοσύνης απαιτεί την εξιλέωση για όλα τα αμαρτήματα.

Όμως για Μένα υπάρχουν πραγματικά πολλές δυνατότητες, έτσι ώστε κάποτε να εξαλειφθεί κάθε ενοχή και να μπορεί να γίνει πάλι δεκτή η κάθε οντότητα στο βασίλειο του φωτός και της μακαριότητας, από το οποίο μένει αποκλεισμένη όσο βρίσκεται σε αυτή την ένοχη κατάσταση οφειλής απέναντι στον Νόμο.

Το βασίλειο του άλλου κόσμου στο οποίο εισέρχεται η ψυχή μετά το θάνατο του σώματός της είναι ανάλογο με το επίπεδο της ωριμότητάς της.

Κατά συνέπεια είναι δυνατό να βρεθεί τόσο στο πιο βαθύ σκοτάδι όσο και στο πιο λαμπρό φως και αντίστοιχα επομένως μπορεί η μοίρα της να είναι βασανιστική ή και μεγαλειώδης.

Και είναι απερίγραπτα τόσο τα βασανιστήρια όσο και τα μεγαλεία, τα οποία δεν είναι εφικτό να περιγραφούν σε σας τους ανθρώπους. Έτσι μπορεί να είναι τρομερή η μοίρα των αλύτρωτων ψυχών, καθώς η ψυχή συχνά υποφέροντας σε απερίγραπτο βαθμό για την ενοχή της ή και από επίγνωση των αμαρτιών της, αποπληρώνει με αυτό το μαρτύριο ένα μεγάλο μέρος της ενοχής της.

Αυτή η βασανιστική κατάσταση μπορεί να διαρκεί για ένα άπειρα μεγάλο χρονικό διάστημα, αν η ψυχή παραμείνει αβελτίωτη, αν δεν ακολουθήσει τις νουθεσίες των πνευματικών οδηγών, οι οποίοι θέλουν να τη βοηθήσουν να βγει από αυτή την αθλιότητα. Γιατί δεν μπορεί να εισέλθει στο βασίλειο του φωτός, αν δεν έχουν πρώτα εξιλεωθεί οι αμαρτίες που τελέστηκαν επί γης.

Επειδή όμως το αρχικό αμάρτημα της πτώσης του από τον Θεό είναι κάτι πολύ μεγαλύτερο και δεν θα μπορέσει ποτέ να ξεπληρωθεί από τον ίδιο, θα πρέπει ο άνθρωπος επί γης ή η ψυχή του στον άλλο κόσμο να βρει αμετάκλητα το δρόμο προς τον Ιησού Χριστό, γιατί μόνο Αυτός μπορεί να την ελευθερώσει από αυτό το αμάρτημα, για το οποίο πέθανε στο σταυρό.

Χωρίς τον Ιησού Χριστό η ψυχή δεν απαλλάσσεται ποτέ από την ενοχή της, ακόμη και αν βασανίζεται για μεγάλο διάστημα στο σκοτάδι στον άλλο κόσμο.

Πρέπει λοιπόν να επι- καλεστεί τον Ιησού για ευσπλαχνία και για άφεση των αμαρτιών της, οι δε πνευματικοί της βοηθοί θα προσπαθούν διαρκώς να την παρακινήσουν να αναζητήσει λύτρωση σε Εκείνον, ο Οποίος πρόσφερε τη ζωή Του για αυτό το αμάρτημα.

Αν λοιπόν αυτή παραδοθεί σε Εκείνον τότε θα παραγραφεί τόσο το αρχικό αμάρτημα της αποστασίας από τον Θεό, όσο και το χρέος των αμαρτιών με τις οποίες αυτή φορτώθηκε κατά την επίγεια ζωή. Τότε αυτή θα είναι ελεύθερη από όλες τις αμαρτίες και χάρη στο αίμα του Ιησού θα γίνει δεκτή στο βασίλειο του φωτός και της μακαριότητας.

Αν ωστόσο η ψυχή είναι τόσο πορωμένη ώστε να μην στρέφεται σε Εκείνον, παρόλες τις συστάσεις των όντων του φωτός που επιθυμούν να τη βοηθήσουν, τότε βυθίζεται ολοένα πιο χαμηλά, τα δε βάσανά της είναι ανυπολόγιστα. Εάν μάλιστα δεν καταφέρει να ανέλθει από την κόλαση, πράγμα το οποίο είναι ακόμη εφικτό με τη βοήθεια των όντων του φωτός, τότε θα πρέπει πάλι να βαδίσει το δρόμο της ενσωμάτωσης μέσα στα υλικά δημιουργήματα έτσι ώστε να φτάσει κάποτε στον τελικό προορισμό.

Αυτή όμως η επιστροφή στη Γη ως φυλάκιση μέσα στην ύλη δεν είναι η μετενσάρκωση της ψυχής όπως υποθέτετε εσείς οι άνθρωποι. Άλλωστε κάθε άλλο παρά επιθυμητή είναι, αφού πρόκειται πάλι για μια απεριόριστα μακρά βασανιστική κατάσταση για την ψυχή που είναι διαλυμένη σε μικρότατα μόρια, ωσότου φτάσει πάλι στο στάδιο του ανθρώπου.

Ένα πράγμα πρέπει να σας επαναλαμβάνεται διαρκώς και αυτό είναι ότι ποτέ δεν θα ελευθερωθείτε από τα αμαρτήματά σας χωρίς τον Ιησού Χριστό. Για αυτόν τον λόγο είναι τόσο σημαντικό το λυτρωτικό έργο του Ιησού, γιατί μόνο Αυτός είναι η πύλη για το βασίλειο το φωτός.

Διότι ακόμη και αν στο πνευματικό βασίλειο πληρώσετε με βάσανα τις αμαρτίες που φορτώσατε στους εαυτούς σας κατά την επίγεια ζωή σας, ούτε και τότε δεν μπορείτε να εισέλθετε στο βασίλειο του φωτός εάν δεν απαλλαχθείτε από το αρχικό σας αμάρτημα της αποστασίας από τον Θεό μέσω του Ιησού Χριστού.

Εκτός αυτού δεν θα σας ωφελούσε σε τίποτα μια ακόμη επίγεια ζωή, στην οποία και πάλι θα φορτωνόσασταν νέα αμαρτήματα. Άρα προέχει να βρείτε τον Ιησού Χριστό, τον Οποίο όμως μπορείτε να βρείτε και στον άλλο κόσμο και συνεπώς δεν χρειάζεται να επιστρέψετε πάλι στη Γη.

Επανειλημμένα σας εφιστώ την προσοχή σχετικά με αυτή την εσφαλμένη διδασκαλία. Διότι με αυτό υποτιμάτε επίσης το λυτρωτικό έργο, γιατί θέλετε να κάνετε τους συνανθρώπους σας να πιστέψουν ότι είστε ικανοί να ξεπληρώσετε οι ίδιοι τα αμαρτήματά σας και γι’ αυτό παρέρχεστε τον Ιησού.

Όμως στην πραγματικότητα χωρίς Αυτόν δεν θα μπορέσετε ποτέ να εξιλεωθείτε για το αρχικό σας αμάρτημα, το οποίο δεν μπορεί να παραγραφεί ακόμη και με τα πιο υπέρογκα βάσανα πάνω στη Γη ή στον άλλο κόσμο.

Συνειδητοποιείστε πόσο σημαντικό είναι το ότι πρέπει να βαδίσετε το δρόμο για το σταυρό και μην αυταπατάσθε με εσφαλμένες ελπίδες, με τις οποίες απλά παρατείνετε την αλύτρωτη κατάστασή σας και βασανίζεστε για απεριόριστο χρονικό διάστημα στο σκοτάδι.

Διότι μόνο ο Ιησούς είναι το φως, το οποίο κατήλθε στη Γη φέρνοντάς σας τη σωτηρία από την αμαρτία και το θάνατο, αρκεί απλώς να απευθυνθείτε σε Αυτόν οικειοθελώς για συγχώρεση της ενοχής σας και να μην βασιστείτε στο ότι σε άλλες επίγειες ζωές θα μπορέσετε να απαλλαγείτε οι ίδιοι από το βάρος της.

Αν το κάνετε αυτό, απλώς θα παρατείνετε την κατάσταση του σκοταδιού και του πόνου, γιατί χωρίς τον Ιησού Χριστό και το λυτρωτικό Του έργο δεν θα φτάσετε ποτέ στους αιώνες στο φως, στην ελευθερία και στη μακαριότητα, χωρίς τον Ιησού Χριστό δεν μπορείτε να απελευθερωθείτε από την ενοχή σας.

Αμήν

20.3.1963 (Μπέρτα Ντούντε)

Τίποτα δεν μένει για πάντα αλύτρωτο

Κάθε άνθρωπος φέρει ο ίδιος την ευθύνη για το επίπεδο ωριμότητας της ψυχής του. Ως εκ τούτου είναι ο ίδιος ο άνθρωπος που καθορίζει για πόσο χρόνο μένει μακριά από Εμένα. Αυτό σημαίνει ότι κάθε αρχέγονο πνεύμα δηλαδή η ψυχή που ενσαρκώθηκε στον άνθρωπο, επιστρέφει μεν πάλι σε Εμένα αμετάκλητα, όμως το σε πόσο διάστημα πραγματοποιεί την επιστροφή αυτή είναι κάτι που εξαρτάται από την ελεύθερη βούλησή της.

Επομένως μπορεί να παρέλθουν αιωνιότητες ωσότου μετατραπεί πάλι σε αυτό το οποίο αυτή ήταν αρχικά, δηλαδή σε μια ολοκληρωμένη και στενά συνδεδεμένη με Εμένα οντότητα που μπορεί πλέον να ενεργεί δίπλα Μου μέσα στο φως, στη δύναμη και στην ελευθερία.

Όμως το γεγονός πως αυτή η επιστροφή κάποτε θα επιτελεστεί είναι βέβαιο γιατί αποτελεί αιώνιο νόμο ότι η δύναμη που εκπέμπω υπό τη μορφή των όντων, πρέπει να επιστρέψει πάλι σε Εμένα. Παρ’ όλ’ αυτά η χρονική διάρκεια της επιστροφής κοντά Μου μπορεί να διαρκέσει αιωνιότητες, ένα διάστημα που δεν είναι δυνατόν να μετρηθεί από εσάς τους ανθρώπους διότι η σκέψη σας είναι περιορισμένη.

Εντούτοις όμως δεν υπάρχει κανενός είδους «αιώνιος» θάνατος, αν με αυτό εννοείται μια ατέρμονη διάσταση από Εμένα.

Εσείς μπορεί βέβαια για τα δικά σας κριτήρια να μιλάτε για αιωνιότητες, όχι όμως και για μια κατάσταση που διαρκεί αιώνια, δηλαδή είναι χωρίς τέλος, καθώς μια τέτοια έννοια δεν συμβιβάζεται με τη δική Μου ύπαρξη που είναι αγάπη, σοφία και δύναμη.

Πιστεύετε αλήθεια, ότι η σοφία Μου και η ισχύς Μου δεν διαθέτουν τα μέσα για να κατορθώσουν τα πάντα, ακόμη και την οριστική επιστροφή των πνευμάτων που κάποτε είχαν αποστατήσει από Εμένα; Ή πιστεύετε ότι η αγάπη Μου είναι τόσο περιορισμένη, ώστε να εγκατέλειπε έστω και ένα ον στην κατάσταση του αιώνιου θανάτου;

Συν τοις άλλοις γνωρίζετε ότι ακόμη και ο ίδιος ο αντίπαλός Μου θα επιστρέψει κάποτε στο πατρικό σπίτι και ότι θα γίνει δεκτός όπως ο άσωτος υιός από τον πατέρα του. Έστω και αν παρέλθει ακόμη άπειρος χρόνος δεν θα είναι αιώνια εξορισμένος από το περιβάλλον Μου.

Κάποτε θα νοσταλγήσει την αγάπη Μου και θα επιστρέψει οικειοθελώς σε Εμένα, ώστε δεν θα υπάρχει τίποτα που να έχει μείνει σε αλύτρωτη κατάσταση, γιατί ακόμη και η πιο σκληρή ύλη κάποτε θα διαλυθεί ελευθερώνοντας το φυλακισμένο πνεύμα. Η ίδια δε πνευματοποιείται σταδιακά, διότι όλα όσα υπάρχουν σε ολόκληρο το σύμπαν είναι πνευματική δύναμη, η οποία έχει εκπορευτεί και εκπορεύεται από Εμένα, η οποία όμως εκδηλώνεται σε διαφορετικού επιπέδου ένταση, δηλαδή περισσότερο σκληρή είτε ήδη πιο χαλαρή όταν βρίσκεται κοντά στη φάση της πνευματοποίησης.

Κάποτε όμως σίγουρα θα συντελεστεί η πνευματοποίηση κάθε ύλης και δεν θα απομένει πια τίποτα ανυπότακτο σε Εμένα. Άρα αυτή η εσφαλμένη άποψη είναι επίσης προϊόν της ανθρώπινης εγκεφαλικής σκέψης, την οποία και πρέπει να διορθώσω με μια δική Μου άμεση διδασκαλία από ψηλά, αφού ουδέποτε διοχετεύτηκε από Εμένα μια τέτοια διδασκαλία σε εσάς τους ανθρώπους.

Ο αντίπαλός Μου θα παρεισφρύει συνεχώς και θα εξωθεί τους ανθρώπους να παραποιούν τις πνευματικές γνώσεις με σκοπό να σας παραπλανήσει και να σας γεννήσει αμφιβολίες σχετικά με την Οντότητά Μου.

Γιατί από τη στιγμή που το θεωρήσετε δυνατόν ότι το αλύτρωτο πνεύμα πρέπει να παραμείνει αιώνια στην κατάστασή του, αμέσως αμφισβητείται και περιορίζεται και η δική Μου ατελείωτη αγάπη, κάτι το οποίο είναι αδύνατον για ένα Ον που είναι απόλυτα Τέλειο και θα παραμείνει έτσι για όλη την αιωνιότητα.

Ο αντίπαλός Μου έχει αληθινά πολλές ευκαιρίες να τρυπώσει κρυφά και να προκαλέσει σύγχυση. Αυτό δε θα το κάνει κάθε φορά που η εγκεφαλική σκέψη θα εκτοπίζει την ενέργεια του πνεύματός Μου, πράγμα το οποίο είναι πάντα δυνατόν όταν οι άνθρωποι δεν ικανοποιούνται με μια λιτή εξήγηση και πιστεύουν ότι είναι υποχρεωμένοι να προσθέσουν ή να διαγράψουν κάτι από αυτή.

Αν όμως άφηναν κατά μέρος τις κάθε είδους αλλαγές δεν θα ήταν ποτέ δυνατό να παρεισφρύσουν τέτοιου είδους πλάνες, γιατί τότε θα τηρούσαν πιστά το Λόγο Μου, οπότε δεν θα υπήρχε δυνατότητα να πέσουν σε λάθη.

Και αυτή είναι η αιτία που αναγκάζομαι διαρκώς εκ νέου να ξεσκεπάζω την πλάνη μεταφέροντας το Λόγο Μου αναλλοίωτο σε εσάς τους ανθρώπους και να ξεκαθαρίζω τα λάθη, έτσι ώστε να μην υιοθετήσετε κάποια πνευματική γνώση η οποία δεν είχε Εμένα για αφετηρία της αλλά σας παρουσιάστηκε με σθένος ως δικός Μου Λόγος.

Ο Λόγος Μου μεταδόθηκε στη Γη με πλήρη καθαρότητα και αλήθεια. Όμως όταν οι άνθρωποι επιχειρούν αυθαίρετα να του κάνουν κάποιες μετατροπές, δεν μπορώ μεν να τους εμποδίσω, ωστόσο φροντίζω να καθοδηγούνται πάντα στην απόκτηση της καθαρής αλήθειας.

Άλλωστε όταν εσείς οι ίδιοι αισθανθείτε την ανάγκη να σταθείτε στην αλήθεια, τότε θα αμφιβάλετε μπροστά σε κάθε εσφαλμένη διδασκαλία και δεν θα μπορείτε να τη συμβιβάσετε με την απολύτως τέλεια Οντότητα του προαιώνιου Θεού και πατέρα σας.

Και αυτό θα αποτελέσει τον πιο σίγουρο και τον πιο σωστό έλεγχο, δηλαδή να αναρωτιέστε αν η αγάπη, η σοφία και η δύναμη του Θεού σάς δικαιολογεί το περιεχόμενο κάποιας διδασκαλίας. Γιατί εφόσον λείπει ένα από αυτά τα χαρακτηριστικά, τότε μπορείτε να την αποποιηθείτε ως εσφαλμένη.

Και πραγματικά, θα σας τεκμηριώσω το γιατί μια τέτοια διδασκαλία που καταδικάζει κάποιον αιώνια είναι εσφαλμένη, έτσι ώστε εσείς να μπορέσετε πλέον και να πιστέψετε και να είστε βέβαιοι για το ότι κινείστε στην αλήθεια, την οποία Εγώ διαρκώς θα φέρνω κοντά στους ανθρώπους, αφού μόνη αυτή είναι το φως που φωτίζει το δρόμο που οδηγεί στα ύψη. Αμήν