Τα Ανώτερα Συστατικά Στοιχεία της

Ανθρώπινης Ψυχής

«Ωστόσο η ψυχή μας δεν αποτελείται μόνο από συστατικά που ωρίμασαν μέσα στη φύση. Άλλες δύο σημαντικές πηγές συνεισφέρουν τα υλικά τους ώστε να πάρει η ψυχή την ιδιαίτερη μορφή που της έχει δώσει ο Ποιητής της.

Ψυχικά στοιχεία από τους φυσικούς γονείς «Η εξωτερική (και ψυχική) ομοιότητα με τους γονείς, που παρατηρείται συχνά, αποδεικνύει πως η ψυχή των παιδιών προήλθε κατά ένα μεγάλο μέρος από την ψυχή των γονιών.

Γιατί η ομοιότητα που διαπιστώνουμε ανάμεσα σ ένα παιδί και στο γεννήτορά του, οφείλεται στα ψυχικά γνωρίσματα που κληρονόμησε η ψυχή του και από εκεί αναγνωρίζουν οι γονείς πως το παιδί είναι δικό τους» («Γη και Σελήνη»).

Από τη συμβολή γονικών ψυχικών στοιχείων προκύπτει η επιστημονικά εξακριβωμένη κληρονομικότητα σε διάφορες παθήσεις, αλλά και ικανότητες ή κλίσεις. Μ’ αυτό τον τρόπο μεταδίδονται επίσης τα διάφορα φυλετικά και εθνικά χαρακτηριστικά των λαών από γενιά σε γενιά για χιλιάδες χρόνια.

Τέλος, έτσι εξηγείται το «προπατορικό αμάρτημα», που σε πολλούς φάίνεται απίστευτο. Πολύ απλά, παραβαίνοντας οι γενάρχες μας τη θεϊκή εντολή, μετατόπισαν το κέντρο βάρους σε ό,τι εξυπηρετούσε τις ανάγκες του εγώ τους, κι έβαλαν σε δεύτερη μοίρα την γνήσια αγάπη για το Θεό και το συνάνθρωπο.

“Ετσι είναι κατανοητό πώς αυτά τα ψυχικά χαρακτηριστικά πέρασαν από γενιά σε γενιά ως τις μέρες μας. «Αυτά που έχουν σημαδέψει την ψυχή, μπορεί να περάσουν χίλια χρόνια και τα σημάδια να είναι ακόμη εκεί (στα παιδιά και στα εγγόνια), αν το πνεύμα της δεν επιδιορθώσει τη ζημιά και αποκαταστήσει την τάξη…

Βλέπουμε όμως πως ήδη ένα δευτερεύον, (σωματικά και ηθικά) γνώρισμα του γενάρχη της φυλής, είναι ολοφάνερο σε όλους τους απογόνους του. Πόσο μάλλον αυτό το τόσο σημαντικό χαρακτηριστικό του πρώτου ανθρώπου της γης πρέπει να έχει σημαδέψει τις ψυχές των ανθρώπων, αφού περνάει μαζί με το σπέρμα από γενιά σε γενιά από τη στιγμή της σύλληψης κιόλας!» Ωστόσο ο Πλάστης μας φρόντισε να μας δώσει κι αρκετά εφόδια για ν’ αντιμετωπίσουμε κάθε είδους κληρονομικό μειονέκτημα σωματικής ή ηθικής μορφής.

Φθάνει να το θέλει η ψυχή, και μπορεί, με τη βοήθεια από το θεϊκό πνεύμα που μας έχει εμφυτεύσει, να ξεπεράσει και τα πιο αρνητικά χαρακτηριστικά, σ’ αυτή ή την άλλη ζωή.

Ψυχικά στοιχεία από τα άστρα Τα άστρα συνεισφέρουν εξίσου στον πλούτο της ανθρώπινης ψυχής με την ισχυρή κοσμική ενέργειά τους. Σύμφωνα με τον Λόρμπερ, η ενέργεια που ακτινοβολούν τα άστρα είναι άτομα φωτός ή, σε πιο πυκνή μορφή, μονάδες φωτός. Από τη φύση τους είναι μικροσκοπικότατα όντα από φωτεινή ύλη, γεμάτα με πνευματική ενέργεια και δεν διακρίνονται με κανένα μικροσκόπιο.

Προέρχονται από τους διάφορους ήλιους, κι αποτελούν την κύρια πηγή ζωτικής ενέργειας για όλες τις μορφές ζωής που υπάρχουν στους πλανήτες, από τα ορυκτά ως τον άνθρωπο. «”Ο,τι υπάρχει σωματικά μέσα και πάνω στη Γη, είναι κατά βάση έργο της αμοιβαίας επίδρασης των άστρων, γιατί έτσι έχω ρυθμίσει το μεγάλο κοσμικό μηχανισμό σαν Δημιουργός του» («Γη και Σελήνη»).

Το κάθε πλάσμα παίρνει ό,τι χρειάζεται κι ό,τι το ελκύει από τα αναρίθμητα αστρικά συστατικά. Η εξάρτηση των οργανισμών απ αυτή την ενέργεια είναι τόσο μεγάλη, που όταν ένας ήλιος, ακολουθώντας την τροχιά του, απομακρυνθεί και πάψει ν’ ακτινοβολεί στη Γη, τα όντα που χρειάζονται το συγκεκριμένο στοιχείο για τη συντήρησή τους, εξαφανίζονται.

Οπως από την άλλη πάλι, ξεφυτρώνουν νέοι οργανισμοί όταν εμφανισθεί ένας νέος αστέρας στο στερέωμα. Αμέτρητα τέτοια αστρικά στοιχεία που είχαν αφομοιωθεί από τα ορυκτά, τα φυτά και τα ζώα, συμμετέχουν στη διαμόρφωση μιας ανθρώπινης ψυχής.

Αλλά και τη στιγμή της σύλληψης, στη διάρκεια της εγκυμοσύνης, και κυρίως της γέννησης, οι ουράνιοι εργάτες τροφοδοτούν την ψυχή με τέτοια ενέργεια ζωής από τα άστρα. ‘Ετσι, διαβάζουμε στο «Ρόμπερτ Μπλουμ»: «Ολες οι ψυχές που έρχονται σ’ αυτή τη Γη, έχουν μέσα τους κάτι απ’ όλα τ’ αστέρια. Ωστόσο τα κυρίαρχα στοιχεία είναι αυτά που αποκόμισαν από τη φύση εκείνου του κόσμου όπου για πρώτη φορά διαπλάστηκαν κι εκδηλώθηκαν σαν ολοκληρωμένες ανθρώπινες ψυχές».

Ο πλούτος της ανθρώπινης ψυχής Από τα παραπάνω αντιλαμβανόμαστε πως την ανθρώπινη ψυχή στοιχειοθετούν μυριάδες συστατικά στοιχεία που προέρχονται απ’ όλα τα στάδια και τις μορφές ζωής που υπάρχουν στους διάφορους πλανήτες. Αυτοί οι σπινθήρες ζωής ή «ιδιαίτερα στοιχεία», όπως τους ονομάζει ο Λόρμπερ, ενωμένοι σε μία ενιαία ευφυϊα, ακριβώς όπως αμέτρητες σπίθες φτιάχνουν μια φλόγα, μας μαρτυρούν πόσο περίπλοκη, πόσο πλούσια πρέπει να είναι η ψυχή μας.

«Ενα ορυκτό στοιχειοθετείται από 8, 9, 10, το πολύ 20 διαφορετικά είδη ευφυίας (ευφυείς ψυχικές μικροοντότητες). Μερικά φυτά διαθέτουν ήδη αρκετές χιλιάδες είδη και ορισμένα ζώα εκατομμύρια εκατομμυρίων. Στους ανθρώπους αυτά τα στοιχεία είναι πια αμέτρητα και προέρχονται απ’ όλα τα άστρα και απ’ όλα τα ατομικά συστατικά της Γης»

(«Η Γη», κεφ. 46).

«Ολα αυτά τα ψυχικά άτομα, χάρη στη Σοφία και την παντοδύναμη Θέληση του Θεού, συγκροτούνται σε μία τέλεια ανθρώπινη μορφή. “Οσο είναι κανείς παιδί, η ψυχή του έχει παιδικό παρουσιαστικό, όπως και το ορατό σώμα του. Με το πέρασμα του χρόνου μεγαλώνει παράλληλα με το σώμα, ώσπου να φθάσει στο μάξιμουμ της ανάπτυξής της. Ταυτόχρονα διαπερνάει όλο το σώμα σαν μία λεπτή, αιθέρια ουσία». «Η ψυχή αποτελείται από μία πνευματική αιθέρια ουσία και μοιάζει εντελώς με άνθρωπο, τόσο στη μορφή, όσο και στα διάφορα μέρη και μέλη του σώματος. Αν δεν ήταν έτσι τα πράγματα, δεν Θα ήταν σε θέση να χρησιμοποιήσει σωστά το κορμί της.

Τα χέρια της ψυχής βρίσκονται μέσα στα χέρια του σώματος, τα πόδια της μέσα στα πόδια του κ.ο.κ., όλα τα μέρη της ψυχής περιβάλλονται από τα αντίστοιχα μέρη του σώματος. “Οταν αρρωστήσει το σώμα, η ψυχή που βρίσκεται στο μέρος που πάσχει, προσπαθεί να το κάνει πάλι καλά. Αν δεν τα καταφέρει, αδρανοποιείται εντελώς. Το επακόλουθο είναι εκείνο το μέρος να μοιάζει εντελώς παράλυτο, αναίσθητο κι ανίκανο να κάνει το παραμικρό» («Μ.Ε.Ι.» 6, 218-219).

Το ότι η ψυχή διαπερνάει όλο το ανθρώπινο σώμα, το αποδεικνύει μία ιστορία που αφηγείται ένας μαθητής του Ιησού στο «Μ.Ε.Ι.»: «Όταν ήμουν στη Ρώμη, γνώρισα έναν άνδρα που είχε χάσει στη μάχη το ένα του πόδι πάνω από το γόνατο. “Οταν τον ρώτησα αν νιώθει ακόμα κάτι από το χαμένο του πόδι, με διαβεβαίωσε πως πολλές φορές του φαίνεται πως το έχει ακόμη. Συχνά μάλιστα, παρασυρμένος απ’ αυτή την ψευδαίσθηση, ξεχνιέται και κάνει να το πατήσει, με αποτέλεσμα να έχει χτυπήσει πολλές φορές άσχημα!»

Αφού η ψυχή έχει όργανα αντίστοιχα με του σώματος, όπως είναι φυσικό, έχει και τις αντίστοιχες αισθήσεις. «Οι αισθήσεις του σώματος, όσο ισχυρές κι αν είναι, δεν Θα χρησίμευαν καθόλου στην ψυχή, αν δεν είχε ακριβώς τις ίδιες στο αιθέριο σώμα της. Αλλά επειδή διαθέτει τις ίδιες αισθήσεις με το σώμα, μπορεί και αντιλαμβάνεται μ’ ευκολία και ακρίβεια το κάθε ερέθισμα που έχουν συλλάβει προηγουμένως οι αισθήσεις του σώματος από τον έξω κόσμο» («Μ.Ε.Ι.» 4, 51).

Η αύρα ή η αιθέρια σφαίρα ζωής της ψυχής

Κάθε ψυχή ως γνωστό διαθέτει μία ιδιαίτερη ακτινοβολία. Η διάθεση, η κατάσταση της υγείας, ο δυναμισμός της ψυχής κ.λπ. «αποτυπώνονται» σ’ αυτή την αύρα, που δεν είναι παρά μία ακτινοβολία από ψυχοπνευματικούς σπινθήρες ζωής. Γι’ αυτό ο Ιησούς παρομοιάζει τον άνθρωπο μ’ ένα αναμμένο κάρβουνο: η ψυχή που είναι προσανατολισμένη με όλες της τις αισθήσεις προς την ύλη κι έχει «ζυμωθεί» με τη σάρκα της, μοιάζει μ ένα σβησμένο κάρβουνο που μόλις που αχνοφέγγει, γιατί το σκεπάζουν οι στάχτες.

Μια τέτοια εγκόσμια ψυχή χρειάζεται όλη την ασθενική φωτιά που διαθέτει, για να διαμορφώσει τη σκοτεινή ύλη που την καταδυναστεύει. Είναι φανερό λοιπόν, πως δεν της περισσεύει ενέργεια για να οικοδομήσει γύρο της μία σφαίρα που να την περιβάλλει μ’ αιθέρια ζωή.

Γι’ αυτό μία τέτοια υλιστική ψυχή είναι αδύνατο να νιώσει κάποια ανώτερη πνευματική κλίση. Τα πράγματα αλλάζουν όταν η ψυχή ξυπνήσει πνευματικά από το λήθαργό της. Αυτό συνήθως γίνεται χάρη στη διδασκαλία που παίρνει, είτε επειδή καταλήγει από μόνη της σ’ αυτό το πιστεύω.

Τότε μοιάζει με το πυρακτωμένο κάρβουνο που το φυσάει φρέσκο, δυνατό αεράκι και το αναζωπυρώνει για να πάρει ζωή. Μια τέτοια ψυχή αρχίζει να συνειδητοποιεί σιγά—σιγά το είναι της, την ουσία της, καθώς και τη Θέίκή καταγωγή της. “Οσο δυναμώνουν οι πνευματικές «ριπές», τόσο δυναμώνει το πνευματικό της φως και η αιθερική σφαίρα ζωής που την περιβάλλει απλώνεται όλο πιο μακριά.

Η ψυχή τότε μπορεί ν’ αναγνωρίσει απευθείας και σε βάθος το καθετί που εισέρχεται μέσα σ’ αυτή την αιθέρια σφαίρα. Αμέσως το περνάει από την κρίση της, το αξιολογεί και του επιβάλλεται με τη δύναμή της. “Οταν μάλιστα η ψυχή πάρει τόσο φωτιά που να πετάει σπίθες, ας πούμε μεταφορικά, η ενέργεια που ακτινοβολεί Θα είναι τόσο ισχυρή, που θα κυριαρχεί πάνω σε όλη την Πλάση.

Κι αυτό, γιατί με αυτή τη ζωντανή ακτινοβολία επικοινωνεί και συνδέεται πολύ ισχυρά με όλα τα πλάσματα που βρίσκονται κοντά της («Μ.Ε.Ι.», τόμος 4, κεφ. 261). Ως γνωστό όλα τα δημιουργήματα, από το άτομο ως τον άγγελο, διαθέτουν μία ακτινοβολία ενέργειας. Αυτή η ακτινοβολία ή αύρα, φθάνει στο ζενίθ των δυνατοτήτων της μόνο στον άνθρωπο που έχει αναγεννηθεί πνευματικά, όταν δηλαδή το έμφυτο Θεϊκό πνεύμα ταυτισθεί με την εξαγνισμένη ψυχή.