Διάφοροι Φυγόπονοι

(8 Ιούνίου 1847)

Ποιος είναι τεμπέλης και Θα λάβει την ανταμοιβή του γι’ αυτό, δηλαδή την αμοιβή εκείνου που έθαψε το τάλαντό του; Καθαρός φυγόπονος είναι όποιος δεν σέβεται τον Λόγο της ζωής από την αρχή μέχρι το τέλος, ώστε να βρει το πηγάδι του Ιακώβ μέσα του, όπου φυλάσσεται το νερό της ζωής για το σωστό βάπτισμα -την πνευματική αναγέννηση- στην αιώνια ζωή.

Όποιος επιδιώκει ν’ αποκτήσει πολλά επίγεια αγαθά και δραστηριοποιείται έντονα γι’ αυτό, είναι ο μεγαλύτερος φυγόπονος του βασιλείού Μου.

Κι αν ακόμη ήξερε όλη την Αγία Γραφή απέξω, κάτι τέτοιο δεν Θα ήταν παρά κακό γι’ αυτόν, αν παρ’ όλα αυτά προτιμά να κάνει ό,τι Θεωρεί ο κόσμος «αξιόλογο» και «τιμητικό» και από το οποίο προκύπτει επίγειο κέρδος, ενώ τον Λόγο Μου τον σέβεται μόνο στο μέτρο που μπορεί να συνδυαστεί με την εγκόσμια δράση του κατά τρόπο πλεονεκτικό, ενώ απορρίπτει όλα τ’ άλλα με την εύκολη δικαιολογία:

«Δεν μπορεί να εννοούσε αυτό ο Κύριος! Κι αν το εννοούσε, τότε δεν γνώριζε και δεν προέβλεψε σωστά ούτε τους ανθρώπους ούτε τις ανάγκες τους!»

Όμως Εγώ, ο Κύριος, λέω σχετικά:

Για σένα το εννοούσα προσκολλημένε στα εγκόσμια τεμπέλη μέσα στο βασίλειό Μου, ακριβώς όπως εσύ νομίζεις πως δεν το εννοούσα.

Εσύ όμως, τέλειε τεμπέλη, μοιάζεις με εκείνον τον ανόητο που έχτισε το σπίτι τον πάνω στην άμμο κι όταν ήρθε βροχή και καταιγίδα, τότε το σπίτι γκρεμίστηκε και μετά δεν έμεινε ούτε ίχνος που να δείχνει πού ήταν χτισμένο!

‘Ετσι Θα σβήσει και για την αιωνιότητα το ίχνος της σύντομης ζωής σου, αφού ήσουν πάνω στη Γη ένας φυγόπονος για Μένα και ένας επιπόλαιος, τυφλός τρελός και προτίμησες να χτίσεις το σπίτι σου πάνω στην άμμο αντί να το χτίσεις πάνω σ’ ένα βράχο!

Υπάρχουν άνθρωποι πολύ εργατικοί ως προς τα εγκόσμια, που μέρα-νύχτα σκέφτονται τι να κάνουν, πώς να διαχειριστούν τα αγαθά τους ώστε να αποφέρουν μεγαλύτερα κέρδη και πώς να επενδύσουν με τον καλύτερο κι ασφαλέστερο τρόπο τα χρήματά τους  μάλιστα προσεύχονται και σε Μένα να ευλογήσω την επιχείρησή τους ώστε ν’ αποφέρει τα μέγιστα, Γι’ αυτόν άλλωστε το λόγο κάνουν και κάποια μέτρια έργα αγάπης προς τον πλησίον.

Όλα αυτά δεν τους απαλλάσσουν, βέβαια, από το να είναι πνευματικά τεμπέληδες.

Μένουν, παρ’ όλα αυτά, διπλά τεμπέληδες στο βασίλειο της ζωής, γιατί θέλουν επιπλέον να έχουν και την ευλογία Μου, για να τούς φέρει ακόμη περισσότερα, πράγμα που σκοτώνει τριπλά το πνεύμα τους, κατ’ αρχήν μάλιστα στον κόσμο τούτο. Γιατί το μυαλό τους είναι στον κόσμο και κάθε τι άλλο που ισχυρίζονται, είναι ψέμα. Δεν ζουν σύμφωνα με τον Λόγο, ώστε να κερδίσουν την αιώνια ζωή.

Αντίθετα, αν σε κάποια σημεία ζουν σύμφωνα με τον Λόγο, το κάνουν μόνο για χάρη της επίγειας ευτυχίας  κι έτσι φυσικά το πνεύμα τους πεθαίνει εντελώς ήδη σε τούτο τον κόσμο. Αν όμως αυτό είναι νεκρό για τον κόσμο και μέσα σ’ αυτόν, τότε είναι επίσης αιώνια νεκρό για τον ουρανό.

Επομένως, οι παρόμοιοι ευυπόληπτοι και εργατικοί άνθρωποι των εγκόσμιων είναι οι μεγαλύτεροι τεμπέληδες ως προς το ουράνιο βασίλειο κι εκεί Θα ριχτούν στο έσχατο σκότος, όπου Θ’ ακούγονται αιώνια ουρλιαχτά και τρίξιμο δοντιών, επειδή έθαψαν στ’ αυλάκια του κόσμου με τόσο επιπόλαιο τρόπο το τάλαντό τούς.

Υπάρχουν βέβαια και άλλοι τεμπέληδες, που δεν κάνουν τίποτα ούτε για τον κόσμο, ούτε για το πνεύμα. Πρόκειται για τους ονομαζόμενονς λούμπεν, τους αλήτες και τους χασομέρηδες. Αυτό το είδος τεμπέληδων, μολονότι δεν αξίζει βέβαια για το ουράνιο βασίλειο, είναι όμως από πνευματική άποψη σε πολύ καλύτερη μοίρα από τους πρώτους.

Γιατί πρώτα-πρώτα εξαρτάται πολύ λιγότερο από τα εγκόσμια κι αυτά από τα οποία έχει εξάρτηση, Θ’ αποβληθούν εύκολα από την φτώχεια που πρόκειται να περάσει.

Δεύτερον, πολλοί απ’ αυτούς έχουν την καλύτερη καρδιά κι αν διέθεταν τα μέσα, Θα έκαναν – με το δικό τους τρόπο – ευτυχισμένο το μισό κόσμο. Όταν κατόπιν πέσουν σε φτώχεια, συχνά μετατρέπονται σε σπάνιους ανθρώπους, οπότε είναι πολύ εύκολο να στραφούν σε Μένα, γιατί ο καθαυτό κόσμος ποτέ δεν αποτελούσε πόλο έλξης για την καρδιά τους.

Τρίτον, συνήθως είναι φίλοι της ευτυχίας και της γενναιοδωρία Αν η φτώχεια τους βοηθήσει ν’ αποβάλλούν την κουταμάρα τους, κάνοντάς τους σοφότερους, κι αν η καρδιά τους ρίσει με αλγεινό τρόπο τη σκληρότητα των ανθρώπων τον κόσμού, τότε στρέφονται σε μένα γεμάτοι πικρία για τα εγκόσμια.

Κι Εγώ τούς καλώ να καθήσούν στο τραπέζι Μου, για να εκπληρωθεί αυτό που είπαν οι Φαρισαίοι:

«Τι, αυτός λέτε πως είναι ο Μεσσίας; Πηγαίνει με τους αμαρτωλούς, τους τελώνες, τις πόρνες και τους μοιχούς και ο ίδιος προσβάλλει την αργία του Σαββάτού!

» Αυτό όμως Μου είναι αδιάφορο και κάνω ό,τι και όπως Θέλω και διαρκώς λέω στους υπηρέτες Μου: Αν οι προσκεκλημένοι δεν Θέλούν να έρθουν, ας μείνουν αιώνια απέξω! Εσείς όμως να βγείτε έξω στους δρόμους, στους φράχτες και στα σοκάκια και να φέρετε μέσα όποιον βρείτε, δηλαδή όλούς τους αλήτες! Από τους καλεσμένους Μου όμως, κανείς δεν Θα δοκιμάσει το δείπνο της ζωής, εκτός κι αν βρεθεί ανάμεσα στους αλήτες, εκεί έξω στους φράχτες, τούς δρόμους και τα σοκάκια.

Εσύ όμως, τεμπέλικη συκιά που δεν έβγαλες τίποτ’ άλλο εκτός από φύλλωμα (εγκόσμια έργα) κι έτσι όταν ήρθα πεινασμένος σε σένα, δεν είχες κανέναν καρπό αιώνίας αγάπης στα κλαδιά σου για να χορτάσω, ας είσαι καταραμένη! Αιώνια δεν Θα φάει κανείς δικό σου καρπό στο βασίλειο της ζωής!

‘Ιδιοι μ’ αυτήν τη συκιά είναι όλοι εκείνοι οι τεμπέληδες της αιώνιας ζωής που αναφέρθηκαν πρώτοι σ’ αυτή την ανακοίνωση, Θα έχουν δε την ίδια μοίρα μ’ αυτήν, αν επιμείνουν μέχρι τέλους στην τεμπελιά τούς.

‘Ενα άλλο είδος τεμπέληδων για το βασίλειό Μου είναι και οι πολλοί μορφωμένοι του κόσμου, σε διάφορούς τομείς και κατευθύνσεις, κυρίως αυτοί που το κάνούν για τα χρήματα και λιγότερο όσοι το κάνούν για χάρη της καθαρής επιστήμης. Αυτοί τις πιο πολλές φορές μοιάζουν με τις «μωρές παρθένούς» που δεν πήγαν ν’ αγοράσούν λάδι παρά όταν ο νυμφίος ήδη πλησίαζε στο σπίτι, και ζήτησαν να μπουν αφού εκείνος είχε πια ασφαλίσει όλες τις πόρτες.

Αν λοιπόν λέτε: «Οσο ζούμε ακόμη εδώ, πρέπει να κάνουμε αυτό που Θέλει ο κόσμος για να επιβιώσουμε! Αργότερα που Θα είμαστε στο επέκεινα – αν βέβαια υπάρχει – Θα κάνουμε όσα πρέπει για εκεί», τότε Εγώ, ο Κύριος Ιησούς, θ’ απαντήσω:

Τότε θα είναι πολύ αργά! Γιατί όποιος δεν παρακαλεί, δεν ζητά και δεν χτυπάει την πόρτα εδώ, δεν Θα του ανοιχτεί στον άλλο κόσμο τίποτ’ άλλο από τις πύλες του σκότους!

Αυτό που αποτελεί την ουσιαστική προτίμηση του καθενός, θα είναι και η αιώνια κατάστασή του στον άλλο κόσμο, Αυτά λέει Εκείνος που έχει βάλει την κρίση του – είτε για ζωή είτε για Θάνατο – μέσα στον λόγο του αιώνια και αναλλοίωτα! Αμήν. Αμήν. Αμήν.