Το Μεγάλο Ευαγγέλιο του Ιωάννη

Ι/72 Για την επιστροφή του Ιησού, το Χιλιετές Βασίλειο και την τελευταία κρίση της φωτιάς.

Καθώς ο Κύριος επέστρεφε στη Σιχάρ, οτ κόρες του αρχιερέα Ιωναήλ Τον ρώτησαν για το τέλος τον κόσμου. Εκείνος τούς έδωσε την ακόλουθη απάντηση:

(Ι/72 [2]) «Κόρες Μου, Θα είναι όπως ήταν και στον καιρό του Νώε. Η αγάπη θα μειώνεται και στο τέλος Θα κρυώσει εντελώς, η πίστη σε μία αγνή διδασκαλία για τη ζωή και στη γνώση τον Θεού που οι ουρανοί είχαν αποκαλύψει στους ανθρώπους Θα μεταμορφωθεί σε μια σκοτεινή, νεκρή δεισιδαιμονία γεμάτη ψέμματα κι απάτες και οι ισχυροί Θα χρησιμοποιούν και πάλι τούς ανθρώπους σαν να ήταν ζώα και Θα διατάσσούν ψυχρά και ανάλγητα τη Θανάτωσή τους σε περίπτωση που εκείνοι αρνούνται να υποταγούν αναντίρρητα στη λαμπερή εξουσία τούς. Οι ισχυροί Θα βασανίζουν τους φτωχούς ασκώντας κάθε είδούς πίεση, ενώ θα καταδιώκούν και Θα καταπιέζουν με όλα τα μέσα που Θα έχουν στη διάθεσή τούς κάθε σχετικά ελεύθερο πνεύμα. ‘Ετσι, οι άνθρωποι Θα καταλήξούν σε μια κατάσταση τόσο θλιβερή που όμοιά της δεν Θα έχει υπάρξει ποτέ πριν πάνω στη Γη! Μετά όμως η διάρκεια των ημερών θα μειωθεί εξαιτίας των λίγων εκλεκτών που Θα συγκαταλέγονται στους φτωχούς, γιατί όπου δεν συμβεί κάτι τέτοιο θα μπορούσαν να χαθούν ακόμη και οι εκλεκτοί!

[3] Μέχρι τότε όμως Θα περάσούν χίλια χρόνια και σχεδόν άλλα χίλια χρόνια! Και τότε Θα στείλω στούς φτωχούς ανθρώπούς τούς ίδιούς αγγέλούς που σήμερα βλέπετε εδώ για να τους ξεσηκώσούν με δυνατές σάλπιγγες! Οι άγγελοι αυτοί Θα αφυπνίσουν από τους τάφούς της νύχτας τους ανθρώπους της Γης που έχουν νεκρωθεί πνευματικά. Κι όπως ένας στρόβιλος φωτιάς ξεχύνεται από τη μια άκρη τον κόσμου ως την άλλη, έτσι Θα επιτεθούν στις εγκόσμιες εξουσίες αυτά τα εκατομμύρια αφυπνισμένων και κανένας πια δεν θα είναι σε Θέση να τους αντισταθεί!

[4] Από τότε κι ύστερα η Γη Θα ξαναγίνει παράδεισος κι Εγώ θα καθοδηγώ αιώνια τα παιδιά Μου στον σωστό δρόμο.

[5] Όμως μετά από αυτά κι αφού περάσούν χίλια χρόνια, Θα ελευθερωθεί για μια φορά ο άρχοντας της νύχτας για ένα πολύ σύντομο διάστημα επτά ετών και μερικών μηνών και ημερών. Αυτό Θα γίνει για το δικό του όφελος, είτε για την τελική του πτώση είτε για την ενδεχόμενη μεταστροφή του.

[6] Αν συμβεί το πρώτο, τότε η Γη θα γίνει στο πιο εσωτερικό της τμήμα μια αιώνια φυλακή, το εξωτερικό όμως Θα παραμείνει παραδεισένιο. Αν συνέβαινε το δεύτερο, η Γη θα μεταμορφωνόταν σε ουρανό και Θα εξαφανιζόταν για πάντα ο Θάνατος της σάρκας και της ψυχής. Πώς όμως Θα γίνει αυτό, και Θα γίνει άραγε; Αυτό δεν επιτρέπεται να το ξέρει εκ των προτέρων. ούτε καν ο πρώτος από τους ουρανίους αγγέλούς -ο μόνος που το γνωρίζει είναι ο Πατέρας.»

Ι/73-75 Σχετικά με την αγάπη για τούς εχθρούς και την αντιμετώπιση των εγκληματιών

Όταν ο Κύριος με τη συνοδεία του έφθασε ξανά μπροστά στο σπίτι της Ιρχαέλ στη Σιχάρ, μια ομάδα βλάσφημων συκοφαντών εμπλέκεται σε καυγά με το γιατρό Γιοράμ και τα ψέμματά τούς είναι τόσο αναίσχύντα (Ι/74 [5]) ώστε ακόμη και οι μαθητές του Κυρίου δεν Θα ένιωθαν καμία λύπη αν έπεφτε αμέσως φωτιά από τον ουρανό να τούς κάψει!

Όμως ο Κύριος τους μαλλώνει αμέσως: [6] «Ε, εσείς παιδιά του κεραυνού! Αφήστε τούς να λένε τα ψέμματά τους! Υπάρχει μήπως άλλη φωτιά που να καίει περισσότερο από το ψέμμα; Αν μάλιστα τούς ανταποδώσετε τα ψέμματα με καλό, Θα τους δείτε να τρέχουν να φύγούν ντροπιασμένοι!

[10] Ή μήπως ξέχασες κιόλας τη διδασκαλία που σας έδωσα στο Γαριζίμ, Σίμωνα; Τι καλό Θα μπορούσες άραγε να επιτύχεις ανταποδίδοντας το κακό με κακό;

[11] Αν όμως ανταποδώσεις με καλό το κακό που σου έκαναν, Θα απαλύνεις το κακό που υπάρχει μέσα στον αδελφό σου και στο τέλος εκείνος θα γίνει ένας καλός αδελφός!

[14] Γι’ αυτό λοιπόν, αν Θέλετε να γίνετε όλοι καλοί, να ανταποδίδετε το κακό με καλό. Γιατί αν θέλετε να δικάσετε και να τιμωρήσετε εκείνους που αμαρτάνουν βλάπτοντάς σας, Θα γίνετε τελικά όλοι κακοί και σε κανέναν δεν Θα υπάρχει πια σωστή αγάπη ή άλλο καλό!

[15] Ο ισχυρός Θα θεωρήσει ότι έχει δικαίωμα να τιμωρήσει εκείνους που παραβαίνουν τους νόμους του, ενώ οι παραβάτες θα λαχταρούν να πάρουν εκδίκηση και θα προσπαθούν να τον εξοντώσουν. Το ερώτημα είναι: τι καλό μπορεί να προκύψει τελικά από όλα αυτά;

[16] Γι’ αυτό να μην κρίνετε ούτε να καταδικάζετε κανέναν, προκειμένου να μην κριθείτε και καταδικαστείτε κι εσείς με τη σειρά σας! Καταλάβατε όλοι αυτήν την πολύ σημαντική διδασκαλία, χωρίς την οποία ποτέ δεν θα Θεμελιωθεί μέσα σας το βασίλειό Μου;»

Τότε ο Σίμων Πέτρος είπε: (Ι/75 μ]) «Ναι, Κύριε, ασφαλώς το καταλάβαμε, ωστόσο το ζήτημα αυτό έχει και μια αρνητική πτυχή που κατά τη γνώμη μου συνίσταται στο εξής: αν σταματήσούμε εντελώς να επιβάλουμε τιμωρία σε όσούς αμαρτάνουν εφαρμόζοντας έτσι τη διδασκαλία Σου, σύντομα οι πρόξενοι του κακού Θα πολλαπλασιαστούν σαν τις μύγες… Ο Κύριος απαντά σε αυτά:

[3] «Ασφαλώς, η Κόλαση χρειάζεται πολύ αυστηρούς νόμους και την προσεκτική κι αυστηρή επιβολή κυρώσεων, το βασίλειό Μου όμως που είναι ο ουρανός δεν χρειάζεται ούτε νόμο ούτε βέβαια και οποιεσδήποτε κυρώσεις!

[4] Εγώ δεν ήρθα για να σας εκπαιδεύσω για την κόλαση με έναν αυστηρό νόμο που επιβάλλει κυρώσεις, αλλά για τον ουρανό με τη βοήθεια της αγάπης, της ηπιότητας και της αλήθειας και μόνο! Αφού λοιπόν Εγώ τώρα σας απελευθερώνω με τη νέα ουράνια διδασκαλία Μου από το νόμο και σας δείχνω το νέο δρόμο της καρδιάς που οδηγεί στην αληθινή, αιώνια και ελεύθερη ζωή, γιατί λοιπόν Θέλετε να ζείτε μόνιμα κρινόμενοι και καταδικασμένοι από το νόμο και δεν αναλογιζόσαστε πως είναι καλύτερο να πεθάνεις σωματικά χίλιες φορές μέσα στην ελεύθερη αγάπη παρά να ζήσεις μια μέρα μέσα στο Θάνατο τον νόμου;

[5] Είναι βέβαια αυτονόητο ότι πρέπει να συλλαμβάνει και να φυλακίζει κανείς τους κλέφτες, τούς ληστές και τους δολοφόνούς, γιατί αυτοί είναι σαν τα άγρια, αρπακτικά θηρία που σαν ομοιώματα της Κόλασης που είναι κατοικούν σε τρύπες μέσα στη γη και παραφυλάνε μέρα με τη μέρα τη λεία τους. Η δίκαιη καταδίωξή τους είναι μάλιστα επίσης καθήκον των ουρανίων αγγέλων. Ωστόσο κανείς δεν πρέπει να τους εξοντώνει, αλλά πρέπει να φυλακίζονται για να εξημερωθούν. Μόνον όταν αμύνονται με βίαιο τρόπο μπορεί να ακρωτηριάζονται ή και να Θανατώνονται σωματικά, αν προβάλουν πολύ επίμονη αντίσταση! Γιατί στην περίπτωση αυτήν είναι προτιμότερη μια νεκρή από μία ζωντανή κόλαση.

[6] Όποιος όμως εξακολουθεί να καταδικάζει και να σκοτώνει έναν κλέφτη, ληστή ή δολοφόνο που βρίσκεται στη φυλακή, Θα επισύρει μετά την οργή Μου, γιατί όσο αυστηρότερα κρίνούν και τιμωρούν οι άνθρωποι όσους τούς βλάπτούν, τόσο πιο σκληροί, προσεκτικοί, σκληροκέφαλοι και επίμονοι Θα γίνονται και τόσο καλύτερα Θα κρύβονται όσοι από αυτούς είναι ακόμη ελεύθεροι. Κι όταν κάποια στιγμή διαρρήξούν τη νύχτα ένα σπίτι, δεν θα πάρούν μόνον όλα όσα βρουν αλλά και θα σκοτώσουν και Θα καταστρέψουν όποιον και ό,τι Θα μπορούσε να προδώσει την ταυτότητά τους.

[7] Αν όμως καταργήσεις την επιβολή αυστηρής τιμωρίας και δώσεις σε όλους τούς ανθρώπούς τη σοφή συμβουλή να δίνουν μαζί και το μανδύα όταν κάποιος τους ζητήσει έναν χιτώνα, ασφαλώς Θα εξακολουθήσουν βέβαια να εμφανίζονται κάποιοι κλέφτες που Θα ζητούν το ένα και το άλλο, όμως ούτε θα ληστεύούν ούτε Θα σκοτώνουν πια!

[8] Όταν δε οι άνθρωποι Θα σταματήσουν να συγκεντρώνουν εγκόσμια αγαθά, ως συνέπεια της αληθινής τους αγάπης για τα αδέλφια τούς που απορρέει από την αγάπη για Μένα, και θα ζουν λιτά όπως Εγώ, δεν Θα περάσει πολύς καιρός και δεν Θα υπάρχουν πια ούτε κλέφτες ούτε βέβαια ληστές και δολοφόνοι!

[9] Όποιος πιστεύει ότι με αυστηρούς νόμούς και όλο και πιο αυστηρές καταδίκες θα εξολοθρευτούν στο τέλος οι εγκληματίες, κάνει τεράστιο λάθος! Ποτέ δεν έλειπαν οι παρόμοιοι από την Κόλαση. Τι σε ωφελεί να σκοτώσεις έναν διάβολο όταν η Κόλαση αμέσως μετά θα στείλει δέκα καινούργιους στη θέση του, που ο καθένας τους είναι χειρότερος από μια δεκάδα των προηγούμένων; Όταν έρχεται ο κακός και βρίσκει μπροστά του πάλι κακό, Θυμώνει και γίνεται ένας τέλειος σατανάς. Όταν όμως συναντήσει μονάχα αγάπη, ηπιότητα και υπομονή, δεν φέρεται κακά αλλά συνεχίζει το δρόμο του.

[10] ‘Ενα λιοντάρι που βλέπει να το πλησιάζει ένας τίγρης ή κάποιος άλλος εχθρός αντιδρά αμέσως άγρια, επιτίθεται με όλη του τη δύναμη και κατατροπώνει τον εχθρό του. Αντίθετα, θα άφηνε ένα αδύναμο σκυλάκι να παίξει μαζί του και Θα έμενε ήρεμο. Αν δε έρθει κοντά στο λιοντάρι μια μύγα και καθήσει πάνω στα δυνατά πόδια του, δεν πρόκειται ούτε καν να γυρίσει να την κοιτάξει και Θα την αφήσει να φύγει ανενόχλητη, γιατί τα λιοντάρια δεν ασχολούνται με το να πιάνουν μύγες και κουνούπια. Με τον ίδιο λοιπόν τρόπο θα σας αντιμετωπίσει κάθε ισχυρός εχθρός, αν δεν τον αντιμετωπίσετε χρησιμοποιώντας βία.

[11] Συνεπώς είναι καλύτερο να ευλογείτε τούς εχθρούς σας παρά να τούς συλλαμβάνετε, να τους δικάζετε και να τούς κλείνετε στη φυλακή. ‘Ετσι Θα τους κάνετε να ντραπούν ανταποδίδοντάς τους το κακό με καλό και Θα επιτύχετε να γίνουν ακίνδυνοι για σας.

[12] Με την αγάπη, την πραότητα και την υπομονή μπορείτε να λύσετε όλα τα προβλήματα. Αν όμως κρίνετε και καταδικάζετε τους ανθρώπους που παρά την τυφλότητά τους είναι σε τελευταία ανάλυση αδέλφια σας, αντί να διαδώσετε την ευλογία του ευαγγελίου θα σπείρετε την κατάρα και τη διχόνοια ανάμεσα στους ανθρώπους αυτού τον πλανήτη!»

Ι/76-81 Για τις ψυχικές αρρώστειες, τη Θανατική ποινή και τους πολέμους. Ο σκοπός της ενανθρυίπισης τον Κυρίου.

Στα κεφάλαια που Θα ακολουθήσουν, Θα αναλυθούν σε βάθος τα ζητήματα των ανθρωπίνων αδυναμιών, της κακίας και της διαφθοράς, καθώς κατ τα θέματα της συμπεριφοράς των ανθρώπων μεταξύ τους, της αντιμετώπισης των ανθρώπων κατ της οδήγησής τους – και από την άρχουσα τάξη. Διάφοροι συνομιλητές θα παρουσιάσουν τις αντίστοιχες απόψεις και εμπειρίες τους, που διαφέρουν βέβαια μεταξύ τους, και η συζήτηση Θα τελειώσει με τα ακόλουθα λόγια. που θα απευθύνει στον αρχηγό των Ρωμαίων ο αρχιερέας Ιωναήλ.

1/79 [2] «Σε όποιον είναι σωματικά άρρωστος πρέπει να προσφέρετε σωματική βοήθεια, αν όμως η αρρώστεια κάποιον είναι ψυχική, πρέπει και η βοήθεια πού τον προσφέρετε να είναι ψυχική και ανάλογη με το είδος της αρρώστειας του.

[3] Οι ψυχικές αρρώστειες των παιδιών μπορούν να Θεραπευτούν πιιο καλά με μια καλή πειθαρχία και τάξη, από την οποία δεν πρέπει να λείπει και η βέργα, όμως οι ψυχικές αρρώστειες των ενηλίκων Θεραπεύονται με σοφές και γεμάτες αγάπη συμβουλές, με αξιόπιστη διδασκαλία και με συμβουλές και επισημάνσεις, πού απορρέουν από την καθαρή αγάπη, σχετικά με τις κακές συνέπειες πού θα προκύψούν αναγκαστικά μετά από λίγο αν το άτομο αποφασίσει ελεύθερα να διαιωνίζει τις αδυναμίες της ψυχής του. Αν όλα αυτά δεν έχούν κανένα αποτέλεσμα σε ορισμένες πολύ τυφλωμένες και αναίσθητες ψυχές, τότε μόνο είναι καιρός να αντιμετωπίσει κανείς αυτά τα πλάσματα με σοβαρότερες και αυστηρότερες Θεραπευτικές μεθόδούς, πού όμως υπόβαθρό τους πρέπει να είναι πάντα η αγάπη για το συνάνθρωπο, γιατί μόνο εκείνη μπορεί να κάνει να έχει Θετικό αποτέλεσμα η πιο αυστηρή αυτή Θεραπευτική προσέγγιση.

[4] Αν αντίθετα οι θεραπευτές ενεργούν από θυμό και καταχθόνια εκδικητικότητα, όλος ο κόπος τους θα πάει χαμένος! Αντί να θεραπεύσουν τους ψυχικά αρρώστούς κάνοντάς τούς αληθινούς ανθρώπους, τους μεταμορφώνουν σε διαβόλούς που κατόπιν καμιά δύναμη δεν Θα μπορεί πια να σταματήσει τη δίψα τους για εκδίκηση.

[5] Βέβαια, ο Σατανάς μπορεί να συγκρατηθεί για ένα διάστημα με την άνωθεν βία και εξουσία. Μόλις όμως ο Κύριος, βλέποντας ότι οι αλαζόνες άνθρωποι τελικά πιστεύουν ότι η δική τούς εξουσία και σοφία – πού συνίσταται σε μια ανελέητη τυραννία – είναι σε Θέση να τηρήσουν την τάξη που αρέσει στους ίδιους, αποσύρει την εξουσία του και Θα αφαιρέσει τα δεσμά του Σατανά, η εξουσία εκείνων που νομίζουν πως την κατέχουν χάνεται μέσα σε μια νύχτα! Γιατί οι άνθρωποι που με αυτήν την εσφαλμένη μεταχείριση έχουν γίνει γνήσιοι διάβολοι θα πέσούν επάνω τους παρασύροντάς τούς σαν φουσκωμένο ποτάμι και Θα τους καταστρέψουν ολοκληρωτικά!

[6] Το χειρότερο όμως αποτέλεσμα το έχει η θανατική ποινή! Γιατί ποιό το όφελος από τον σωματικό φόνο κάποιου αφού δεν μπορεί κανείς να κρατήσει φυλακισμένη την ψυχή και το πνεύμα του, στα οποία βρίσκεται ουσιαστικά η δύναμή του για δράση;

[7] Όποιος πιστέψει πως απαλλάχθηκε από τον εχθρό του σκοτώνοντας το σώμα του, είναι δέκα φορές τυφλός! Γιατί στην πραγματικότητα έκανε έτσι τον ένα, αδύναμο εχθρό του, που ήταν ορατός γι’ αυτόν, χίλιους αόρατους εχθρούς που θα τον καταδιώκούν μέρα-νύχτα και Θα προξενούν βλάβη στο σώμα, την ψυχή και το πνεύμα του!

[8] Σκέψου τι συμβαίνει σε έναν πόλεμο όπου συχνά σκοτώνονται σωματικά πολλές χιλιάδες άνθρωποι! Ο νικητής λοιπόν νομίζει ότι έχει απαλλαγεί από τους εχθρούς του αφού τους σκότωσε σύμφωνα με τις τυφλές τον πεποιθήσεις. Πόσο μεγάλο όμως είναι το λάθος του! Μετά από αυτά, οι ψυχές και τα πνεύματα των σκοτωμένων καταστρέφουν για πολλά χρόνια τις κάθε είδους σοδειές εξαιτίας της άμεσης επιρροής που ασκούν στις καιρικές συνθήκες πάνω στον πλανήτη. Τούτο έχει ως συνέπεια την αύξηση των τιμών των τροφίμων που με τη σειρά της φέρνει τον λιμό κι εκείνος πάλι κάθε είδους επιδημίες. Τότε αυτά προξενούν σε σύντομο διάστημα το θάνατο πολύ περισσότερων ανθρώπων από εκείνους που ο ηγεμόνας σκότωσε στον πόλεμο. Επειδή έτσι φθίνει η εξουσία του στη χώρα του, αναγκάζεται να ακριβοπληρώνει μισθοφόρους από ξένες χώρες προκειμένου να διατηρήσει τη θέση του. Έτσι χρεώνεται ο ίδιος κι η χώρα του κι όταν, αφού περάσουν μερικά χρόνια, έχει απομυζήσει ολοκληρωτικά τη χώρα του και το λαό του και δεν είναι πια σε θέση να πληρώσει τα χρέη του και το στρατό του, γρήγορα θα καταδιώκεται από όλες τις πλευρές και όλοι θα τον καταριούνται. Ο λαός του, τον οποίο είχε κατακτήσει, Θα επαναστατήσει εναντίον του εξαιτίας της μεγάλης δυστυχίας που περνάει, ενώ οι εξωτερικοί εχθροί δεν θα αφήσουν αυτήν την ευκαιρία να περάσει ανεκμετάλλεύτη και θα εκστρατεύσουν εναντίον του. Στον πόλεμο που θα επακολουθήσει ο πρώην τιμημένος νικητής δεν πρόκειται, όμως, να νικήσει και πάλι, αλλά αντίθετα Θα πέσει σε μεγάλη απελπισία που Θα τον κατατρώει πνευματικά μέχρι να τον εξαντλήσει εντελώς.

[9] Και όπως καταλαβαίνεις, όλα αυτά είναι αποτέλεσμα της δράσης των εχθρών που εκείνος εξόντωσε σωματικά!

[10] Γι’ αυτό, ένας πανάρχαιος κανόνας και μια παλιά συνήθεια είναι να συμφιλιώνονται με κάποιον ετοιμοθάνατο όλα τα κοντινά τον πρόσωπα και να ζητούν την ευλογία του. Διότι αν πεθάνει όντας εχθρός κάποιου, ο τελευταίος είναι για λύπηση: πρώτον, η ελευθερωμένη ψυχή του νεκρού Θα βασανίζει αδιάκοπα την ψυχή εκείνου που επιβίωσε με ανυπόφορες τύψεις και δεύτερον, θα κατευθύνει όλες τις επίγειες συνθήκες που σχετίζονται με εκείνον που έμεινε στη ζωή με τέτοιον τρόπο, ώστε δεν θα του είναι καθόλου εύκολο να δει ξανά άσπρη μέρα!

[11] Ο Κύριος ωστόσο τα επιτρέπει όλα αυτά προκειμένου να λάβουν οι ψυχές που υπέστησαν βλάβη την ικανοποίηση που ζητούν. Επιπλέον, είναι χίλιες φορές καλύτερο για εκείνους που ζουν ακόμη να τιμωρηθούν για τον εγωισμό τούς όσο εξακολουθούν να βρίσκονται στον υλικό κόσμο παρά να πέσούν αμέσως μόλις πεθάνούν στα χέρια άπειρων εχθρικών πνευμάτων που ασφαλώς δεν θα τους αντιμετωπίσουν και πολύ φιλικά, εφ’ όσον μάλιστα ξέρουν πως οι νεοφερμένοι δεν γνωρίζούν ακόμη καλά τον άλλο κόσμο!

[12] Γι’ αυτό άλλωστε είναι και τόσο απαραίτητο να δείχνει κανείς αγάπη και ειλικρινή φιλία στον κόσμο αυτόν και να προτιμά να ανταποδίδει στους εχθρούς του το κακό με καλωσύνη και να ευλογεί όσους τον καταριούνται. Γιατί κανείς δεν μπορεί να ξέρει πότε ο Κύριος Θα καλέσει κοντά του εκείνον που είναι εχθρός μας κι αν εκείνος ήταν σ’ αυτόν τον κόσμο ένας κατά κάποιον τρόπο μικρού διαμετρήματος εχθρός, κατόπιν ως πνεύμα θα γίνει πολύ σημαντικότερος.

[13] Ο Δαυίδ ήταν από μικρό παιδί ένας άνθρωπος όπως τον θέλει ο Ιεχωβά. Είχε αποκτήσει – ενάντια στο Θέλημα του Κυρίού – μονάχα έναν εχθρό, τον Ουρία. Πόσο μεγάλη εκδίκηση πήρε έπειτα με την άδεια του Κυρίού το πνεύμα του Ουρία απέναντι στον Δαυίδ! Αυτή είναι και Θα είναι πάντα η αναπόφεύκτη συνέπεια μιας εχθρικής ενέργειάς μας απέναντι σε κάποιον άνθρωπο ενάντια στο Θέλημα του Θεού!

[14] Βέβαια, τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά όταν ο ίδιος ο Κύριος μας επιτάσσει, όπως έκανε με τον Δαυίδ και τους Φιλισταίούς, να πολεμήσουμε χρησιμοποιώντας βία κάποιούς εχθρούς τον Θεού και των ανθρώπων που έχουν ήδη προσχωρήσει στο Σατανά και να τους εξολοθρεύσουμε από προσώπου Γης! Σ’ αυτούς μάλιστα επιβάλλεται σκληρή καταδίκη αμέσως μόλις βρεθούν στον άλλο κόσμο και δεν μπορούν ποτέ πια να εξεγερθούν ενάντια στο Θέλημα του Θεού γιατί ταπεινώνονται από την ισχύ Του.

[15] Τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά ως προς τούς εχθρούς που αποκτά κανείς ο ίδιος στον κόσμο, χωρίς εντολή του Θεού, επειδή δεν είναι φιλικός, είναι εγωϊστής ή εφαρμόζει τη δικαιοσύνη των ανθρώπων που παρουσιάζει πολλές ελλείψεις, γι’ αυτό και λέγεται άλλωστε ότι το καλύτερο δίκαιο αποτελεί ταυτόχρονα την πιο μεγάλη αδικία. Οι εχθροί αυτοί θα γίνουν μετά το θάνατό τους ορκισμένοι εχθροί σου!

[16] Θα σου έδινα χίλιες ζωές, αν τις είχα βέβαια, για να μου δείξεις έναν άνθρωπο στον κόσμο που να είναι ευτυχισμένος μολονότι οι εχθροί του πέρασαν πριν από αυτόν στον άλλον κόσμο! Εγώ δεν έχω δει ακόμα κανέναν! Γνωρίζω όμως αρκετές περιπτώσεις όπου η εκδίκηση ενός πνεύματος που είχε γίνει εχθρός κάποιας οικογένειας έφτασε μέχρι τη δέκατη γενεά. Ακόμη, γνωρίζω περιπτώσεις ανθρώπων που είχαν υποστεί μεγάλες προσβολές σε κάποια χώρα ή περιοχή και κατόπιν ως πνεύματα πλέον κατέστρεφαν για χρόνια – ή μάλιστα κατέστρεψαν ολοκληρωτικά – τις συγκεκριμένες περιοχές ή χώρες με αποτέλεσμα να μην μπορεί πια να ζήσει εκεί άνθρωπος. Φίλε μου, όσο απίστεύτη και να σον φαίνεται αυτή μου η διδασκαλία που όμως την κάνω από καλή πρόθεση, να ξέρεις ότι είναι απόλυτα αληθινή! Άλλωστε αν δεν ίσχυε αυτό, πώς θα τολμούσα ποτέ να σου πω τέτοια πράγματα μπροστά στον Κύριο και τούς αγγέλούς Του; Αν όμως εξακολουθείς να διατηρείς κάποιες αμφιβολίες, απευούνσον στον Κύριο, την προαιώνια αιτία όλων των πραγμάτων, κι Εκείνος Θα σον δώσει μια απόλυτα έγκυρη μαρτυρία για το αν έστω και μια λέξη από όσα είπα είναι ψέμματα!

Ι/80 [1] Στο σημείο αυτό ο αρχηγός των Ρωμαίων έδειξε, όπως και πολλοί άλλοι από τους παρευρισκόμενους, μεγάλη έκπληξη και είπε: «Αν είναι έτσι τα πράγματα, τότε η ζωή πάνω στη Γη είναι μια πολύ επικίνδυνη υπόθεση. Ποιός μπορεί να τα βγάλει πέρα υπό αυτές τις συνθήκες;»

[2] Εγώ είπα: «Ολοι όσοι ζουν με βάση τη διδασκαλία Μου! Όποιος όμως ζει σύμφωνα με βάση τις δικές του πεποιθήσεις που τις περισσότερες φορές είναι γεμάτες εγωισμό και υπεροψία και δεν μπορεί να συγχωρήσει μέσα από την καρδιά του και να ευλογήσει δέκα φορές εκείνον που τον έχει βλάψει, αργά ή γρήγορα Θα δοκιμάσει τις αναπόφευκτες συνέπειες της εχθρότητας και δεν πρέπει να περιμένει κανενός είδους προστασία από Μένα πριν εξοφλήσει το χρέος του προς τον εχθρό του μέχρι την τελευταία δεκάρα! Γι’ αυτό να ζείτε ειρηνικά και ενωμένοι με όλους! Είναι πιο καλό για σας να ανεχθείτε μία αδικία από το να κάνετε σε κάποιον κάτι που να είναι έστω και φαινομενικά άδικο. Με τον τρόπο αυτόν δεν Θα δημιουργήσετε σε άλλους επιθυμία για εκδίκηση και τα πνεύματα που διαφορετικά Θα γίνονταν εχθροί σας, θα γίνουν προστάτες σας και Θα αποτρέπούν πολλά κακά που Θα μπορούσαν να σας συμβούν.» Σε μια άλλη διδασκαλία προς τον Ρωμαίο διοικητή ο Κύριος λέει τα ακόλουθα σχετικά με τη θανατική ποινή:

(Ι/81 [4] και [5]) «Η θανατική ποινή πρέπει να εφαρμόζεται μόνο σε εκείνους που κανένα μέσο δεν μπόρεσε για διάστημα δέκα χρόνων να συνετίσει και να τους κάνει να ζήσουν αληθινά καλύτερα. Αν ο εγκληματίας υποσχεθεί όταν βρεθεί μπροστά στην εκτέλεση ότι θα βελτιωθεί, πρέπει να του δοθεί επιπλέον προθεσμία ενός έτους γι’ αυτό. Αν όμως και τότε δεν έχει σημειωθεί βελτίωση, ο εγκληματίας πρέπει να εκτελεστεί. Γιατί στην περίπτωση αυτή δεν υπάρχει λόγος να περιμένουμε πλέον ότι ο άνθρωπος αυτός θα βελτιωθεί όσο βρίσκεται πάνω στη Γη και είναι καλύτερο να τον απομακρύνουμε από αυτήν! Αν όμως η νόμιμη εξουσία με σύμφωνη γνώμη της κοινότητας Θέλει να μετατρέψει τη Θανατική ποινή που αξίζει πραγματικά ο εγκληματίας σε ισόβια κάθειρξη και να συνεχίσει τις προσπάθειές της για τη βελτίωσή του, είναι ελεύθερη να το κάνει. Δεν πρόκειται να της ζητήσω αργότερα τον λόγο γι’ αυτήν την απόφαση.» Στο τέλος ο Ρωμαίος προβληματίζεται ακόμη για το διάστημα πού Θα διαρκέσει η διάδοση της διδασκαλίας στη Γη και υποστηρίζει

(1/81 [9]) «ότι σε 2000 χρόνια δεν Θα έχει ασπαστεί τη διδασκαλία Σου ακόμη ούτε ο μισός πληθυσμός της Γης – δίκιο δεν έχω;»

Ο Κύριος απαντά σε αυτό:[ 10] «Βασικά, εδώ δεν έχεις καθόλου άδικο. Γενικά όμως αυτό δεν έχει τόση σημασία όση νομίζεις. Γιατί το ουσιαστικό δεν είναι τόσο πολύ η γενική και καθολική αποδοχή της διδασκαλίας Μου πάνω στη Γη όσο το ότι με την τωρινή Μου κάθοδο στη Γη και με το Λόγο και τη διδασκαλία Μου δημιουργήθηκε επιτέλούς μία γέφυρα ανάμεσα σε αυτόν τον υλικό κόσμο και τον άλλον, τον πνευματικό, πού εκτείνεται πέρα και μετά από τον τάφο!

[11] Όποιος αποδεχθεί πραγματικά τη διδασκαλία Μου ήδη σε αυτόν τον κόσμο, Θα διασχίσει αυτήν τη γέφυρα όσο είναι ακόμη ζωντανός. Όποιος όμως δεν δεχθεί καθόλου τη διδασκαλία Μου όσο βρίσκεται πάνω στη Γη ή τη δεχθεί χλιαρά ή όχι ολοκληρωμένα, Θα φθάσει βαθιά νύχτα στον άλλο κόσμο και Θα δυσκολευτεί πάρα πολύ να βρει τη γέφυρα αυτήν.

[12] Σε εκείνούς τους ανθρώπους πάλι που δεν θα έχούν την ευκαιρία να ακούσουν για τη διδασκαλία Μου στον κόσμο αυτόν, Θα δοθούν στον άλλο κόσμο οδηγοί που Θα τους φέρουν στη γέφυρα. Αν τα πνεύματα που δεν γνωρίζουν ακόμη για τη διδασκαλία Μου ακολουθήσουν τους οδηγούς, Θα περάσουν και αυτά τη γέφυρα και Θα φθάσούν στην αληθινή, αιώνια ζωή. Αν αντίθετα εμμείνούν στη δική τους διδασκαλία, τότε Θα κριθούν απλώς ως δημιουργήματα με βάση το αν έζησαν σύμφωνα με τη δική τους διδασκαλία και δεν Θα κατορθώσούν να γίνουν παιδιά του Θεού! Βλέπεις, έτσι έχουν τα πράγματα!»