Η Σωτηρία

(Δόθηκε από τον Κύριο στις 14 Ιουνίου 1840)

Τι είναι η Σωτηρία;

Αυτή είναι μια ερώτηση για τα παιδιά Μου, την οποία πρέπει να απαντήσουν πηγαίνοντας βαθιά μέσα τους, μέσα στην ησυχία της καρδιάς τους.

“Ετσι Θα μπορέσει να ανοιχθεί γι’ αυτούς μια μικρή πόρτα στο μυστικό δωμάτιο της αγάπης τους, να αναγνωρίσουν τον εαυτό τους και την Αγάπη Μου και να κατακαούν μέσα σ αυτή την Αγάπη τους προς Εμένα.

Αυτή όμως είναι η σημαντικότερη και μεγαλύτερη ερώτηση: Πώς εξαρτά ο Μωσαϊκός Νόμος την ελευθερία της Θέλησης από την Αγάπη, από την Αγάπη την Αναγέννηση και με την Αναγέννηση την αιώνια Ζωή;

Γιατί ήταν απαραίτητο να βρίσκεται η Σωτηρία στην κορυφή του Μωσάίκού Νόμου, μια και για την Αναγέννηση δεν χρειάζεται τίποτε περισσότερο από την τήρηση του Νόμου από αγάπη για Μένα!

Τι είναι λοιπόν η Σωτηρία; Πόσο είναι κατάλληλη για τον άνθρωπο και πόσο βαθιά μπορεί κανείς να συμμετέχει σ’ αυτή;

Η απάντηση στην ερώτηση αυτή θα φανεί πολύ δύσκολη σε όποιον προσπαθήσει να τη βρει χρησιμοποιώντας μόνο την οξύτητα του μυαλού του. Εκείνος όμως που Θα σκάψει μέσα στη φωτιά της Αγάπης του προς Εμένα και της Ταπείνωσης, θα βρει σίγουρα ολοκληρωμένη την απάντηση μέσα στο μικρό χώρο της καρδιάς του.

Στον ασήμαντο και αδύνατο δούλο μου Γιάκομπ, θα δώσω όμως πλήρη την απάντηση, για να μπορέσετε να τη συγκρίνετε με τη δική σας και να ελέγξετε την καρδιά σας και το βάθος των χώρων της Αγάπης μέσα της.

Αυτά σας λέω Εγώ, ο Μεγάλος Διδάσκαλος όλων των πραγμάτων. Αμήν!

Αυτή είναι η πλήρης απάντηση στην πολύ μεγάλη και σημαντική ερώτηση που σας έδωσα.

Η σημασία και το μέγεθός της θα φανούν καθαρά στην απάντηση που θα σας δώσω.

Για να μπορεί η απάντηση να γίνει εντελώς κατανοητή, είναι απαραίτητο να σας επεξηγηθεί η φύση του ανθρώπου όσον αφορά τη φυσική και Πνευματική του σφαίρα.

Γιατί χωρίς αυτές τις επεξηγήσεις Θα ήταν μάταιο οποιοδήποτε κήρυγμα μια και το όλο νόημα αφορά το Πνεύμα, την αναζωογόννησή του μέσα στην Αγάπη, που είναι και η μητέρα του.

Και για να δοθεί στο Πνεύμα σας το πρώτο ερέθισμα, σας έδωσα την πιο πάνω ερώτηση που αφορά τη ζωή του Πνεύματος, την Πνευματική του Αναγέννηση και σαν συνέπεια την αιώνια ζωή της Ψυχής στην ύψιστη ελευθερία.

Κοιτάξτε ο άνθρωπος αποτελείται από ένα φυσικό σώμα, που είναι ο χώρος μέσα στον οποίο διαμορφώνεται η ζωντανή Ψυχή χρησιμοποιώντας τα διάφορα όργανά του.

Γιατί στη γέννηση με τη σύλληψη σχηματίζεται μόνο η φύση του σώματος. Για πρώτη φορά στον έβδομο μήνα, όταν η φύση του σώματος έχει οργανικά διαμορφωθεί φυτοζωώντας μέσω της ζωής της μητέρας – παρόλο που δεν είναι ακόμα πλήρως διαμορφωμένη σε μορφή σε όλα της τα μέρη – ανοίγεται μια μικρή, πολύ μικρή κύστη μέσα στο έμβρυο, που περιέχει την ψυχική ουσία.

Η μικρή αυτή κύστη, που προέρχεται από τον τεκνοποιό (πατέρα) είναι ασύλληπτα μικρή για το ανθρώπινο μάτι και βρίσκεται στην κοιλιακή χώρα.

Το περιεχόμενό της (η Ψυχή) διαπερνά ολόκληρο τον οργανισμό χρησιμοποιώντας τις συνδέσεις του νευρικού συστήματος, αφομοιώνει σε ψυχικό το μαγνητικό ρευστό που υπάρχει στα νεύρα και εισχωρεί με ταχύτητα ηλεκτρισμού σε όλα τα υπόλοιπα όργανα του σώματος και τότε μόνο τελικά στους μύες της καρδιάς.

Αυτό συνήθως συμβαίνει κατά την έβδομη μέρα, σε άλλους λίγο αργότερα.

Τότε αρχίζει η καρδιά σιγά-σιγά να διαστέλλεται λόγω του συνεχούς γεμίσματός της με την ψυχική ουσία και όταν σταδιακά γεμίσει εντελώς, σαν μια φορτισμένη ηλεκτρική φιάλη, εκτονώνεται μέσα στις αρτηρίες από το Θάλαμο που βρίσκεται στο πάνω της μέρος.

Αυτό το εκτονωμένο ρευστό διανέμεται σε όλους τους υπάρχοντες χυμούς του σώματος και τους εξαναγκάζει να κινηθούν προς όλους τους ιστούς και τα όργανα προς τις φλέβες και μέσω αυτών τελικά πίσω ξανά στην καρδιά.

Κατά τη διάρκεια αυτής της κίνησης, η καρδιά έχει ξαναφορτισθεί, για να σπρώξει ξανά τους χυμούς που έχουν επιστρέψει.

Και έτσι αρχίζει ο σφυγμός της καρδιάς, η κυκλοφορία των χυμών και λίγο αργότερα του αίματος που προέρχεται από αυτά.

Με τη συνεχή αυτή κυκλοφορία και ανταλλαγή των χυμών, και πιο συγκεκριμένα του αίματος, κτίζεται η μάζα του σώματος και με την ουσία που περιέχεται στους λεπτούς χυμούς, η ηλεκτρομαγνητική στερεότητα της Ψυχής.

Και όταν πρώτα δημιουργηθεί πλήρως το στομάχι, για να μπορεί να δέχεται τους χονδρότερους χυμούς από το σώμα της μητέρας και να μπορεί έτσι να υποστηρίζει τους χυμούς και το αίμα που χρησιμόποιεί για να αποκτήσει αυτή την ικανότητα, τότε μόνο απελευθερώνεται το έμβρυο από τους δεσμούς τροφής που το συνδέουν με το σώμα της μητέρας του.

Και έτσι γεννάται στον εξωτερικό κόσμο, εξοπλισμένο με πέντε φυσικές αισθήσεις, για να μπορέσει να δεχθεί τον κόσμο των αισθήσεων.

Στην πραγματικότητα δηλαδή, τις διάφορες ουσίες όπως του φωτός, του ήχου, της γεύσης, της όσφρησης και τελικά της γενικής αφής, που προορίζονται να εκπαιδεύσουν την Ψυχή και να αυξήσουν το σώμα της σύμφωνα με τις δικές της ανάγκες, κάτι που γίνεται σταδιακά μέσα σε πολλά χρόνια.

Και έτσι βρίσκονται τώρα δύο άνθρωποι μέσα σε έναν, δηλαδή ένας υλικός και ένας ουσιακός (και αργότερα ακόμα ένας, ο ουσιώδης Πνευματικός).

Προσέξτε όμως καλά! Μόλις τρεις μέρες πριν τη γέννηση, σχηματίζεται στην περιοχή της καρδιάς μια άλλη κύστη, αφάνταστα λεπτής φύσης, που αποτελείται από την πιο εξευγενισμένη και συνάμα την πιο σταθερή ουσία της Ψυχής. Μέσα σ αυτή λοιπόν την κύστη τοποθετείται ένα από τα Πνεύματα που κάποτε είχαν πέσει στην αμαρτία της κακίας.

Στην αρχική του φύση είναι κι αυτό μια σπίθα της Θείας Αγάπης.

Άσχετα αν το σώμα είναι ανδρικό ή γυναικείο, το Πνεύμα αυτό δεν έχει γενετικό διαχωρισμό. Με το χρόνο, παίρνει κάποιο διαχωρισμό φύλου, κάτι που φανερώνεται αργότερα με τις επιθυμίες.

Το Πνεύμα όμως αυτό είναι ακόμα νεκρό, όπως νεκρό ήταν για έναν τεράστιο χρόνο δεμένο μέσα στην ύλη. Η Ψυχή όμως είναι σαν μια χωρίς βάρος ουσιακή φύση και επομένως άφθαρτη, εξοπλισμένη με τις δικές της αντίστοιχες αισθήσεις.

Στην ακοή αντιστοιχεί το λογικό, στην όραση η νόηση, στη γεύση η αρέσκεια στις εντυπώσεις του ήχου και του φωτός που συλλαμβάνέι, στην όσφρηση η αίσθηση διαχωρισμού του Καλού και του Κακού και τέλος στη γενική αφή, η συνειδητοποίηση της φυσικής ζωής μέσα της, που δημιουργείται με τις συνεχείς εξελίξεις των πιο λεπτών ουσιών των δικών της οργάνων που αντιστοιχούν στα σωματικά. 

“Οπως όμως προηγουμένως δημιουργούσαν τη φύση της Ψυχής οι ανακυκλούμενοι χυμοί του σώματος με τις ουσίες που έπαιρνε από τον εξωτερικό κόσμο, με τον ίδιο τρόπο θα πρέπει τώρα να τραφεί το Πνεύμα που βρίσκεται κλεισμένο στην κύστη από την ανακύκλωση των λεπτών ουσιών στα όργανα της Ψυχής.

Και το Πνεύμα αυτό πρέπει να τρέφεται μέχρι να μπορέσει να ωριμάσει, να διασπάσει την κύστη και να διαπεράσει έτσι σταδιακά όλα τα όργανα της Ψυχής.

Και όπως η Ψυχή μέσα στο σώμα, έτσι και το Πνεύμα μέσα στην Ψυχή, να αποτελέσει έναν τρίτο άνθρωπο που Θα έχει πάρει την τροφή του από τη σκέψη της Ψυχής, κάτι που γίνεται με τον ακόλουθο τρόπο: Το Πνεύμα έχει κι αυτό, όπως και η Ψυχή, τα δικά του αντίστοιχα όργανα.

Στην ακοή και το λογικό αντιστοιχεί η συναίσθηση ή η κατανόηση, στην όραση και νόηση η θέληση, στη γεύση και την αρέσκεια στις εντυπώσεις του ήχου και του φωτός η ικανότητα σύλληψης όλων των εγκοσμίων στις αντίστοιχες πνευματικές μορφές, στην όσφρηση και την αίσθηση διαχωρισμού του Καλού και του Κακού η γνώση της Αλήθειας και του Ψεύδους και τέλος στη γενική αφή και συνειδητοποίηση της φυσικής ζωής, η Αγάπη που προέρχεται από όλα αυτά.

Και όπως οι αισθήσεις του σώματος προμηθεύουν την τροφή του, έτσι γίνεται και με την τροφή της Ψυχής και τέλος του Πνεύματος.

Αν η γενική διατροφή είναι κακή, τότε γίνονται τελικά όλα κακά και γι αυτό απορρίπτονται.

Είναι όμως η γενική διατροφή καλή και αποδεκτή, τότε γίνονται τελικά όλα καλά και αποδεκτά. Κοιτάξτε, αυτές είναι οι φυσικές αναλογίες ύπαρξης μεταξύ σώματος, ψυχής και πνεύματος. Και Θα διερωτάται κανείς, τι είναι κακή και τι καλή διατροφή.

Κοιτάξτε. Κάθε τι το εγκόσμιο είναι κακό, γιατί στρέφει το Πνεύμα ξανά προς την ύλη, από της οποίας τη νυκτερινή φυλακή του Θανάτου Εγώ ο ίδιος το έχω αποσπάσει και το έχω τοποθετήσει μέσα στην καρδιά της Ψυχής.

Εκεί θα ζωντανέψει ξανά και Θα απελευθερωθεί από όλα τα αισθησιο-φυσικά και επομένως εγκοσμιο-υλικά, για να μπορέσει τελικά να γίνει ικανό να δεχτεί τη ζωή από Μένα. “Οταν όμως του προσφέρεται μια κακή διατροφή, ξαναγίνεται εγκόσμιο, τελικά υλικό και επομένως νεκρό όπως πριν τη γέννηση.

Το ίδιο συμβαίνει και με την Ψυχή που ταυτίζεται με το σώμα και γίνεται έτσι και η ίδια σαρκική.

Αν όμως δοθεί στο Πνεύμα καλή τροφή, που είναι η Θέλησή Μου που σας φανέρωσα και η μεσιτεία με τα έργα της αγάπης ή η Αγάπη Μου στην πληρότητά της μέσω της ζωντανής Πίστης, τότε σχηματίζεται στην περιοχή της καρδιάς του Πνεύματος μια νέα μικρή κύστη, μέσα στην οποία έχει κλεισθεί μια καθαρή σπίθα της Αγάπης Μου.

Και όπως έγινε με τη γέννηση της Ψυχής και από την Ψυχή τη γέννηση του Πνεύματος, γίνεται και με τη νέα αυτή γέννηση της Αγιοσύνης. “Οταν αυτή ωριμάσει εντελώς, τότε η Άγια αυτή Αγάπη σπάει τα χαλαρά δεσμά του δοχείου της και ρέει, όπως το αίμα στο σώμα, ή όπως οι λεπτές ουσίες στην Ψυχή, ή όπως η αγάπη στο Πνεύμα, μέσα σε όλα τα όργανα του Πνεύματος.

Τη νέα αυτή κατάσταση ονομάζουμε Αναγέννηση, τη δε τοποθέτηση αυτής της μικρής κύστης που περιέχει τη ζωή, πρώτη γέννηση.

Και κοίταξε  Συνάμα τοποθετούνται από την κόλαση στην περιοχή των γεννητικών οργάνων και στο κάτω μέρος του στομάχου και μάλιστα από τον καιρό της σύλληψης, πολλές μικρές κύστες γεμάτες με κολασμένη αγάπη.

Αυτό συμβαίνει ιδιαίτερα όταν η σύλληψη γίνεται μέσα σε αμαρτία, από καθαρά ζωώδη ικανοποίηση.

Αυτή η αγάπη της κόλασης εκκολάπτεται σχεδόν τον ίδιο καιρό με τη δική Μου Αγάπη, όπως ακριβώς οι κάμπιες την άνοιξη, σαν ζεσταθούν από το φως του φυσικού ήλιου.

Με τον ίδιο τρόπο εκκολάπτεται και η γενεά αυτή της κόλασης κάτω από τη ζεστασιά του Ήλιου Μου, όταν ανατείλει στο Πνεύμα του ανθρώπου. Κοιτάξτε, αυτός είναι ο λόγος που έρχονται στον ίδιο χρόνο και οι πειρασμοί. Γιατί καθένα από τα γεννήματα αυτά της κόλασης προσπαθεί ασταμάτητα να επέμβει στη ζωή της Ψυχής.

Και αν τότε ο άνθρωπος δεν αντιμετωπίσει αποφασιστικά τα Θηρία αυτά με τη νεογέννητή Μου Αγάπη, τότε εισρέουν μέσα σε όλα τα όργανα της Ψυχής και επικάθονται σαν πολύποδες που απομυζούν τη ζωή, στα σημεία από τα οποία το Πνεύμα εισρέει στην Ψυχή.

“Οταν τώρα αντιληφθεί το Πνεύμα πως δεν μπορεί να εξαπλωθεί για να πάρει την πληρότητα της νέας ζωής από το Θεό, τότε αποσύρεται ξανά στην παλιά του κύστη και έτσι μαζί του ακόμα περισσότερο η Αγάπη Μου, που είναι ο Θεός μέσα στον άνθρωπο.

“Οταν συμβεί κάτι τέτοιο στον άνθρωπο, τότε γίνεται και πάλι καθαρά υλικός και έντονα σαρκικός. Είναι πια χαμένος, γιατί δεν ξέρει πως του έχει συμβεί κάτι τέτοιο, μια και τα Θηρία αυτά στην αρχή του κεντρίζουν τις αισθήσεις με τόση άνεση και ευχαρίστηση, ώστε να μπορέσουν να τον φυλακίσουν εντελώς και να μην μπορεί πια ούτε να γνωρίζει, ούτε να ακούει, να βλέπει, να γεύεται, να μυρίζεται και να νιώθει οτιδήποτε σχετίζεται με το Πνεύμα.

Και τότε έρχεται τέτοια Θλίψη, που δεν έχει γίνει όμοιά της απ αρχής μέχρι σήμερα και ούτε Θα έρθει ποτέ όμοιά της στο μέλλον, αν οι άνθρωποι δεν ζητήσουν καταφύγιο στο Θεό.

Κι αυτό Θα γίνεται εξωτερικά με προσευχή και ιδιαίτερα της Δικής Μου Προσευχής, με νηστεία και μελέτη του Λόγου της Γραφής, μέχρι ο άνθρωπος να αποκτήσει μεγάλο πόθο στο να μπορέσει να βγει από τη μεγάλη Θλίψη.

Οταν λοιπόν ο άνθρωπος, βλέποντας τις τόσες σκοτεινές αμφιβολίες μέσα του, αντιληφθεί το θέμα με την απαιτούμενη σοβαρότητα, τότε αρχίζω να ενεργώ πάνω του από έξω, με έργα λύτρωσης σαν ο νικητής του Θανάτου και της κόλασης, δίνοντάς του από το “Ελεός Μου Σταυρό και Πόνο κατά τη Σοφία Μου.

Με τον τρόπο αυτό ο κόσμος και οι χαρές του αποκτούν τόσο πικρή γεύση για τον άνθρωπο, που να του προξενούν αηδία και να αρχίσει να επιθυμεί την απελευθέρωσή του από τη ζωή των βασάνων.

Και κοίταξε. Επειδή έτσι τα Θηρία δεν βρίσκουν πια τροφή στην Ψυχή από τον εξωτερικό κόσμο της αμαρτίας, εξασθενίζουν και σχεδόν αποξηραίνονται ολοκληρωτικά στα όργανα της Ψυχής και υποχωρούν σε μια κατάσταση μακριά από κάθε επίπεδο συνειδητοποίησης.

Επειδή όμως τώρα αρχίζει να ρέει στα άρρωστα όργανα, τόσο της Ψυχής όσο και του σώματος, η ψυχοελευθερωτική Ευσπλαχνία του Ιησού Χριστού λειτουργώντας από έξω και αρχίζει να φωτίζει τα όργανα και να φανερώνει στην Ψυχή σαν διδακτική συνείδηση το πλήθος των θηρίων της αμαρτίας μέσα της, η Ψυχή κατατρομάζει  και αυτό εκδηλώνεται με στενοχώρια και βάρος στην καρδιά, όπως επίσης και με μια εσωτερική σύσφιξη και συμπίεση του στήθους στην περιοχή της κοιλιάς.

Τότε η Ψυχή, μέσα σ’ αυτό τον ταπεινωτικό πόνο, προσεύχεται με πραγματική μετάνοια στο Θεό, στη σταυρωμένη Αγάπη για Χάρη και “Ελεος. Και κοίταξε, το Πνεύμα αντιλαμβάνεται την κίνηση αυτή της Ψυχής και αρχίζει να ξανακινείται μέσα στη μικρή του κύστη, στην οποία είχε προηγουμένως αποσυρθεί.

Τότε υπενθυμίζονται στον άνθρωπο από τη σπλαχνική Αγάπη του Θεού για πρώτη φορά, οι Δέκα Εντολές του Μωυσή, από την πρώτη μέχρι και την τελευταία, και ο άνθρωπος φορτώνεται την πιστή τους εκπλήρωση για να μπορέσει να ταπεινωθεί και να απαρνηθεί τον εαυτό του μέχρι τα βάθη της ύπαρξής του.

Και αυτό γίνεται για τον ίδιο λόγο που μια νοικοκυρά συμπιέζει και περνά από στενώματα το ακάθαρτο ρούχο όσο χρόνο χρειάζεται για να φύγουν με το νερό που αποβάλλεται και οι πιο μικρές ακαθαρσίες.

Και αυτό πολλές φορές χρειάζεται να επαναλαμβάνεται, όσο ακόμα το νερό που φεύγει είναι έστω και λίγο Θολό. Τότε μόνο απλώνεται το ρούχο στον ήλιο για να εξατμισθεί μαζί με το νερό και η μικρότερη ακαθαρσία και να εξαφανισθεί με το φύσημα του καθαρού αέρα από όλες τις πλευρές.

Και κοιτάξτε. Οι Εντολές που δόθηκαν στο Μωυσή από το Θεό είναι Δέκα στον αριθμό, γιατί αυτός είναι και ο αριθμός ταυ Θεού, και δείχνουν πως ο άνθρωπος όταν βρεθεί σε μια θολή κατάσταση ζωής, πρέπει πρώτα να πιστέψει πως Εγώ Είμαι και να έχει για Μένα τον ύψιστο σεβασμό και μάλιστα τόσο, που να νιώθει να μου οφείλει την εκλογή της ημέρας του Σαββάτου από τις επτά του μέρες και να την αγιάζει μέσα στην ησυχία της ημέρας της Θείας Γαλήνης του Κυρίου, για να μπορεί έτσι να απαρνείται τον εαυτό του και να ρίχνει όλο και πιο βαθιές ματιές μέσα του, μαθαίνοντας να αναγνωρίζει τα όσα κατοικούν μέσα του και να αποτείνεται σε Μένα για να τα καταστρέψω με τον τρόπο που σας περίγραψα και να τα διώξω μέσα από τα όργανα της Ψυχής του.

Οταν λοιπόν ο άνθρωπος έχει ταπεινώσει τον εαυτό του σε βάθος κάτω από το Μέγεθος, την Εξουσία και τη Δύναμή Μου, τότε μπαίνει στο σφιχτήρα της πλύσης.

Εκεί είναι η φάση όπου ο άνθρωπος, ακολουθώντας πιστά τις υπόλοιπες επτά εντολές, ταπεινώνει τον εαυτό του ακόμα και μεταξύ των συνανθρώπων του, σκλαβώνει όλες τις κακές επιθυμίες του, τσακίζει εντελώς τη Θέλησή του και υποτάσσει όλους τους πόθους, ακόμα και την παραμικρή επιθυμία της καρδιάς του, στη Θέλησή Μου.

Τότε έρχομαι μέσα στην Αγάπη και ζεσταίνω την κατοικία του Πνεύματός του όπως η κότα τα μικρά της πριν ακόμα γεννηθούν. Και κοιτάξτε. Το πνεύμα, που από πριν είχε αρχίσει να κινείται, γεννιέται ξανά από τη ζεστασιά της Θεϊκής Αγάπης.

Ρέει αμέσως μέσα σε όλα τα μέρη της καθαρισμένης Ψυχής και δυναμώνει ρουφώντας αχόρταγα την σπλαχνική Αγάπη από τα καθαρά όργανα της Ψυχής.

Και όταν λοιπόν η Αγάπη της Ευσπλαχνίας Μου Θα έχει διεισδύσει στα βάθη της καρδιάς του Πνεύματος, εκεί όπου υπάρχει η έσχατη κύστη της αρχέγονης Θείας Αγάπης, τότε ανοίγει και πάλι η αγνή κύστη της Θεότητας μέσα στην οποία ήταν κλεισμένη η Αγιοσύνη της Αγάπης του αιώνιου Πατέρα, διεγερμένη από την Αγάπη του Υιού που έχει καθαρίσει σωτήρια την Ψυχή και ρέει αμέσως -ενωνόμενη με τα όμοιά της- μέσα σε μεγάλη καθαρότητα, σαν ένας ήλιος που ανατέλλει σε ολόκληρο το Πνεύμα, μέσω του Πνεύματος στην Ψυχή και μέσω της Ψυχής στην απονεκρωμένη σάρκα.

Τότε ο άνθρωπος ζωντανεύει σε όλο του το είναι και αυτό ακριβώς το ζωντάνεμα είναι η Ανάσταση της σάρκας.

Κι όταν όλα λοιπόν διαπεραστούν από τον Πατέρα, τότε ο Πατέρας υποδέχεται τον Υιό στον Ουρανό, που σημαίνει: στην Καρδιά Του.

Ο Υιός όμως παίρνει μαζί του το Πνεύμα του ανθρώπου, αυτό με τη σειρά του την Ψυχή και η Ψυχή το σώμα, δηλαδή το γνωστό σας “Πνεύμα των νεύρων” (η Πνευματική υπόσταση που δίνει ζωή στο νευρικό σύστημα), γιατί όλα τα υπόλοιπα δεν είναι παρά τα περιττώματά του.

Οταν λοιπόν δημιουργηθεί μέσα στον άνθρωπο ο Πατέρας,δηλαδή όταν κατευθύνεται από την Αγάπη του Πατέρα, τότε δημιουργείται μέσα του Φως. Κι αυτό είναι η Σοφία του Πατέρα που ποτέ δεν διαχωρίζεται από την Αγάπη Του.

Κι έτσι ο άνθρωπος γεμίζει εντελώς από Αγάπη, από Σοφία και Δύναμη, αναγεννάται δηλαδή πλήρως μέσα στην Αγάπη και τη Σοφία.

Κοιτάξτε λοιπόν πόσο Μου κοστίζει συνεχώς σε κόπο, μακροθυμία και υπομονή για να μπορέσω να σώσω έστω και έναν στους χίλιους.

Και πόσες φορές οι κόποι Μου δεν αναγνωρίζονται, περιφρονούνται, βρίζονται με κατάρες και ποδοπατούνται… και κοιτάξτε, ποτέ όμως δεν σταματώ να σας καλώ συνεχώς λέγοντας: “Ελάτε σ Εμένα όλοι όσοι κοπιάζετε και είστε φορτωμένοι, κι Εγώ θα σας ξεκουράσω”

(Ματθ. 11, 28).

Κι όμως, είναι τόσο δύσκολο να κηρύττει κανείς σε κωφούς και τυφλούς, γιατί έχουν ριχτεί με όλο τους το είναι στην ταραχή και το θάμπωμα του κόσμου. “Ετσι λερώνουν τη γη τους, δηλαδή τη σάρκα τους, με την κατάρα της βρωμερής κόλασης, της οποίας η βρωμερή μυρωδιά είναι η πραγματική πανούκλα της Ψυχής.

Κι έτσι είμαι αναγκασμένος να αφήνω συνεχώς να πέφτει από τον Ουρανό βροχή κατακλυσμού,δηλαδή να επιτρέπω να έρχονται στους ανθρώπους τα πικρά έργα της Σωτηρίας.

“Οταν ξεπλυθεί με τον τρόπο αυτό η γεμάτη κατάρα γη της ψυχής τους και στεγνώσουν ξανά με τους ανέμους του Ελέους Μου οι λάσπες και τα έλη, τότε μόνο υπάρχει ξανά η πιθανότητα να κηρυχθούν οι δρόμοι της Ζωής από Μένα.

Κι αφού λοιπόν τώρα κηρύπω σε σας, ακολουθήστε τη φωνή Μου και επιστρέψτε ξανά στην ποίμνη των αγαπημένων Μου αμνών για να σας οδηγήσω σαν ο μόνος Καλός Ποιμένας στα λιβάδια της Ζωής και να μου δώσετε τότε ένα μαλλί άσπρο σαν χιόνι από το οποίο Εγώ θα σας ετοιμάσω ένα φόρεμα που θα σας στολίζει στους αιώνες των αιώνων!

Οταν ένας αγρότης έχει ένα μικρό περιβόλι και παρατηρήσει πως τα μικρά του δένδρα είναι όλα άγρια, σκέφτεται μέσα του: τι πρέπει να κάνω; Αν τα ξεριζώσω, ο κήπος μου θα αδειάσει κι αν ακόμα φυτέψω άλλα, τότε κι αυτά στην αρχή Θα είναι άγρια και ίσως ακόμα να μην είναι και τόσο υγιή όπως αυτά που έχω.

Γι’ αυτό Θα καθαρίσω προσεχτικά τα δένδρα μου από όλα τα σκουλήκια και τις φωλιές τους και Θα περιμένω για να βρω τον κατάλληλο καιρό για να τα εμβολιάσω με ευγενή κλαριά από υγιή δένδρα.

Και έτσι αυτά εδώ τα δένδρα που τώρα είναι άγρια, αλλά δεν παύουν να είναι φρέσκα και γεμάτα ζωή, θα μπορέσουν σίγουρα όλα με βοήθεια εξ ύψους να ανταπεξέλθουν και να μου δώσουν στον κατάλληλο καιρό σίγουρα πολλούς καλούς, γλυκούς και ευγενείς καρπούς.

Και κοιτάξτε. 0 έξυπνος αγρότης, κάνοντας όλα όσα με σοφία σκέφτηκε, μαζεύει σε λίγα χρόνια μια πλούσια και χαρούμενη σοδειά.

Και σεις οι γονείς δεν είστε παρά τέτοιοι αγρότες. Το γήινο και σωματικό σας έδαφος, έχει γεμίσει από βλαστάρια της κόλασης από τον ασυλλόγιστο και γεμάτο πορνεία τρόπο σας σε όλο το μέγεθος της ακολασίας των Σοδόμων και της Βαβέλ.

Γι’ αυτό χρειάζεται να έχετε διπλό ζήλο για να μπορέσετε να καθαρίσετε αυτά τα βλαστάρια από τις χιλιάδες παράσιτα που έχουν. Κι αυτό γίνεται εφαρμόζοντας τη μέγιστη φροντίδα για όλες τις επιθυμίες και πόθους που πηγάζουν από τα παράσιτα της κόλασης που κατοικούν μέσα τους.

Πρέπει να τα εξαφανίσετε με τους αληθινούς τρόπους που σας έδειξα καθαρά και επίσης να περικόψετε από την αρχή όλα τα άχρηστα κλαδιά της αυτοαγάπης τους, που φαίνονται συχνά να είναι καλά, αλλά δεν παύουν να εξασθενίζουν τη ζωή του κορμού. “Ετσι Θα έχετε σύντομα έναν υγιή και δυνατό κορμό.

Και όταν έρθει ο καιρός του εμβολιασμού, που είναι η γνωριμία και ο εμβολιασμός με τους Νόμους του Μωυσή που έρχονται από την ύψιστη Αγάπη Μου, θα μπορείτε κάτω από τη δική Μου δυνατή βοήθεια να αναμένετε με σιγουριά, πως τα άγρια βλαστάρια σας, που έχετε ήδη καθαρίσει και περιποιηθεί με τόση προσοχή, θα πιαστούν με δύναμη στη Θέλησή Μου, αφού πρώτα Θα τους έχει αφαιρεθεί εντελώς η δική τους.

Και αν ακόμα τα ποτίσετε με ζήλο με το νερό της Ζωής για να μπορέσουν τα κεφάλια τους να υψωθούν σύντομα και σωστά προς τον Ουρανό, να είστε βέβαιοι πως τα βλαστάρια αυτά Θα σας δώσουν πολύ γρήγορα σε πλούσια αφθονία τους πιο όμορφους και Θαυμαστούς καρπούς κάθε είδους.

“Ετσι ο πνευματικός τους ορίζοντας θα αγιάζεται και Θα μπορούν όλο και περισσότερο να απορροφούν το Φως του Ελέους Μου, που συνεχώς ρέει από τον “Ηλιο του Ελέους σε κάθε πληρότητα. 0 “Ηλιος αυτός έχει προέλθει από τα έργα της Σωτηρίας και από το Φως και τη Ζεστασιά του μπορούν πια όλα τα πλάσματα να αναγεννηθούν πλήρως σε αιώνια ζωή.

Η Σωτηρία όμως, είναι η αναγνώριση του Αγίου Πατέρα και της Αγάπης που μάτωσε πάνω στο Σταυρό εξιλεώνοντας και σώζοντας ξανά ολόκληρο τον κόσμο. Με το κέντρισμα του κονταριού στην Καρδιά της Αιώνιας Αγάπης, άνοιξε η πόρτα προς το Φως και την Αιώνια Ζωή, ακόμα και γι’ αυτούς που την κακοποίησαν.

Κι όπως ο ένας είδε και ζωντάνεψε μέσα στην Πίστη και την Αγάπη, μπορούν τώρα όλοι να δουν και να ζωντανέψουν στην Πίστη, που είναι το πραγματικό μερίδιο στη Σωτηρία, για να μπορέσει η μικρή κύστη της Αιώνιας Αγάπης να ξαναδώσει καρπούς με τις ακτίνες του “Ηλίου του Ελέους και έτσι να ανθίσει μέσα σας ξανά η Αγάπη του Πατέρα, με τα έργα του Υιού, μέσα σε κάθε Δύναμη και Εξουσία του Πανάγιου Πνεύματος από τους Δύο, στην αγνή Αγάπη της αναγεννημένης καρδιάς σας.

Οσον αφορά το έργο της Σωτηρίας μέσα Μου, σας λέγω: Πρώτο, είναι το ύψιστο έργο της Αιώνιας Αγάπης, γιατί Εγώ, ο “Υψιστος, έγινα άνθρωπος με ολόκληρη την πληρότητα της Αγάπης Μου και την άπειρη πληρότητα της Αιώνιας Θεότητας. Ναι, έγινα τώρα αδελφός σας, παίρνοντας στους ώμους Μου ολόκληρο το βάρος της αμαρτίας του κόσμου και καθαρίζοντας έτσι τη γη από την παλιά κατάρα της απλησίαστης Αγιοσύνης του Θεού.

Δεύτερο, είναι η υποταγή της κόλασης κάτω από τη Δύναμη της Αγάπης Μου.

Γιατί μέχρι τώρα, η κόλαση υποτασσόταν μόνο στη Δύναμη της οργισμένης Θεότητας και βρισκόταν έτσι μακριά από κάθε επιρροή της Αγάπης Μου. Κι αυτή η Αγάπη είναι το πιο τρομερό όπλο ενάντια στην κόλαση, γιατί είναι ο απόλυτα αντίθετος πόλος της. Η κόλαση μπορεί να υποχωρήσει σε άπειρη απόσταση, απλά και μόνο με την επίκληση του Ονόματός Μου.

Τρίτο, η Σωτηρία είναι το άνοιγμα της πόρτας του Ουρανού και της Αιώνιας Ζωής. Αποτελεί επίσης τον πιστό οδοδείκτη για τον Ουρανό, γιατί όχι μόνο σας εξιλεώνει και πάλι με την Αγιοσύνη του Θεού, αλλά και σας δείχνει τον τρόπο να ταπεινώνεστε μπροστά στον κόσμο, αν Θέλετε να εισακούεστε από το Θεό.

Σας δείχνει ακόμα τον τρόπο να μπορείτε να αντέχετε με κάθε υπομονή, καλοσύνη και άφεση της Θέλησής σας, κάθε κοροϊδία, πόνο και σταυρό από αγάπη για Μένα και τους αδλεφούς σας.

Επειδή λοιπόν ο κόσμος δεν είναι τίποτα άλλο από την απλή εξωτερική μορφή της κόλασης και επειδή με το έργο της Σωτηρίας η ξανααγιασμένη γη έγινε επανειλημμένα φορέας της κόλασης, ξεσηκώθηκε ο κόσμος ενάντια στη γη και κατοικεί σε ψηλά κτίρια, στη λάμψη της εγωπάθειας, της εγωιστικής αληθοφάνειας, του εγωισμού, της καλοπέρασης, της καλοζωής, του πλούτου, της φιλαργυρίας, της τοκογλυφίας και όλων των συνηθισμένων μεθόδων εγωιστικής κυριαρχίας.

Για να μην μπορεί όμως να λερωθεί και πάλι η γη, έχει αγιασθεί με το Αίμα της Αιώνιας Αγάπης. Και όπου αφήσει ο όφις τα περιττώματά του, είτε με πολέμους είτε με ληστείες ή πορνεία, άρνηση του Θεού και μοιχεία σε φυσικό ή πνευματικό επίπεδο, εκεί ακριβώς εφαρμόζεται ο σωτήριος κατακλυσμός της Σταυρωμένης Αγάπης, ξυπνώντας άνδρες και οραματιστές του Θεού που αφανίζουν και πάλι τα περιττώματα της κόλασης και τα ρίχνουν στις αποθήκες του πλούτου των δυνατών του κόσμου.

Και ευφραίνεται η καρδιά του κόσμου από τέτοια πλούτη.

Τα παιδιά Μου όμως Θα πρέπει τότε να υποφέρουν για λίγο, γιατί η γη Θα είναι στο σύντομο αυτό διάστημα άγονη.

“Οταν όμως βρουν καταφύγιο κάτω από το σταυρό Μου και ακούσουν τη φωνή Μου να μιλά για τη Νέα Ζωή από το στόμα και τα λόγια των οραματιστών Μου και αν ακόμα ποτίσουν με φροντίδα το εξασθενισμένο χώμα με το νερό της πηγής του Ιακώβ, τότε Θα ευλογηθεί και πάλι η γη και Θα δώσει τους ομορφότερους καρπούς.Και αυτοί οι καρποί δεν Θα είναι τίποτα άλλο από τη συμμετοχή στο μεγάλο έργο της Σωτηρίας, που ολοκληρώθηκε στο Σταυρό.